زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
امام حسين (ع) در وصيت خود به برادرش محمد بن حنفيه، هدف از قيام خويش را شرح مي‌دهد و عقيده خود را هم بيان مي‌کند.
گويي مي‌داند که خواهند گفت حسين از دين خارج شده و سر او را به عنوان خارجي، بر نيزه در شهرها مي‌گردانند، و با چوب خيزران بر دندان‌هاي مبارکش مي‌زنند. مي‌فرمايند:
ان الحسين يشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريک له واشهد ان محمداً عبده و رسوله، جاء الحق من عند الحق، ان الجنة حق و النار حق، و ان الساعة لاريب فيها، و ان الله يبعث من في القبور.
امام حسين (ع) به صراحت هدف خود را برپايي دين و احکام اسلام، امر به معروف و نهي از منکر و اصلاح جامعه مسلمانان و امت محمد (ص) بيان مي‌دارد. پس حسين (ع) نه فقط بر شيعيان، بلکه بر همه مسلمانان جهان حق دارد؛ چون با خون خود درخت اسلام را آبياري کرد. اسلامي که اکثر مردم از حقيقت آن چيزي نمي‌دانند!، و متاسفانه نمي‌دانند که نمي‌دانند؛ به عبارتي ديگر، در فهم اسلام داراي جهل مرکب هستند. آري! هرکس مي‌خواهد براي حسين (ع) عزاداري کند، بايد اول حسين را بشناسد و در کردار، گفتار و اخلاق، حسيني شود؛ به گونه اي که در هر عاشورا با حسين تجديد بيعت و اين صفات و فضائل را تقويت کند.
حسين (ع) کلامش براي خدا، عملش سنت پيامبر(ص) و هدفش احياي دين بود. آري! هدف نهايي حسين(ع) ، رضاي خدا و قرب او بود. بايد مردان حسيني، و زنان زينبي شوند، و اين دروس تربيتي را در مکتب اهل‌بيت (س) بايد آموخت.
پس ذکر و ياد حسين جاوداني است؛ زيرا هدف حسين احياي دين خدا و حفاظت از شريعت و مبارزه با طاغوت، بلکه نجات انسان و انسانيت است. از همين رو، به زمان خاصي اختصاص ندارد و يادش ابدي است.