انسان جامع تمام مخلوقات

انسان جامع تمام مخلوقات

 

جامع همه موجودات و عوالم و محل جمیع آثار «انسان» استکه از میان جمیع مخلوقات، مخصوص شده است به قوای متخالفه و صفات متقابله.از این جهت است که مظهر اسماء «متقابله الهیه» به او اختصاص دارد.

یعنی مظهر اسماء جمالیه و کمالیه، و محل ظهور لطف و رأفت، و قهر و غضب است.{ لذا قابلیت « خلافت ربانیه» به او تعلق و اختصاص دارد} و در اصطلاح عرفاء:«مقام خلافت» مقامی است که:سالک در اثر تصفیه و تجلیه باطن، و پس از مسافت منازل سیر الی الله،که آن خارج شدن از منیت خود، و وصول به مبدأء و قرب الهی، و با تخلق به اسماء الحسنی و صفات الهی است، که آنگاه سزاوار خلافت الله می شود. یعنی در این هنگام متجلی به تجلی ذات الهی شده، و مظهر تمام اسماء و صفات الهی قرار می گیرد.

و عمارت عالم از ظاهر و باطن در خور اوست.چنانکه خلعت اقلیم غیب و شهود برازنده قامت اوست. ملائکه گرچه مخصوص به رتبه روحانیت هستند و مبتهج و مسرورند به لذات عقلیه و انوار علمیه،

اما در عالم جسمانیت که یکی از عوالم پروردگار است ایشان را تسلطی نیست، لذا با وجود آنان، اراده خداوند به خلقت انسان برای مقام خلیفة اللهی قرار میگیرد.

چنانکه در سوره بقره می فرماید:

وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ۖ

قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ

ۖ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٣٠﴾

وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ

فَقَالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَٰؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣١﴾

قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

(آن زمان را ياد آر كه پروردگارت به فرشتگان گفت :به يقين جانشينى در زمين قرار مى ‏دهم .

گفتند : آيا موجودى را در زمين قرار مى ‏دهى كه در آن به فساد و تباهى برخيزد و به ناحق خون‏ريزى كند و حال آن كه ما تو را همواره با ستايشت تسبيح مى ‏گوييم و تقديس مى ‏كنيم .

[پروردگار] فرمود : من [از اين جانشين و قرار گرفتنش در زمين] اسرارى مى ‏دانم كه شما نمى ‏دانيد .«۳۰»

و خدا همه نام‏ها [ىِ موجودات] را به آدم آموخت ؛ سپس [هويت و حقايق ذات موجودات را] به فرشتگان ارائه كرد

و گفت : مرا از نام‏هاى ايشان خبر دهيد ، اگر [در ادعاى سزاوار بودنتان به جانشينى] راستگوييد .«۳۱»

گفتند : تو از هر عيب و نقصى منزّهى ، ما را دانشى جز آنچه خودت به ما آموخته ‏اى نيست ، يقيناً تويى كه بسيار دانا و حكيمى )

دعا خدایا ما را توفیق رسیدن به مقام والای انسانیت عنایت کن.

منبع. کتاب صفای دل