جابر از حضرت باقر علیه السلام نقل کرده که آن حضرت از پدرش، از پدرانش علیهم السلام روایت کرده است که فرمود: روزی از روزها که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نشسته بود، اُمِّ ایمن وارد شد و در زیر چادر و روپوش خود چیزی داشت.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: ای اُ مّ ایمن! در زیر روپوش و عبای خود چه داری؟!
امّ ایمن گفت: ای رسول خدا! فلان دختر را تزویج کردند و بر او نثار کردند، و من مقداری از نثار او را برداشتم و پس از این امّ ایمن گریه کرد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: چرا گریه می کنی؟!
امّ ایمن گفت: فاطمه علیها السلام را شما به ازدواج علی درآوردید و چیزی بر او نثار نکردی؟!
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: گریه مکن! سوگند به آن کسی که مرا به حق پیامبر بشیر و نذیر قرار داده است، که بر تزویج فاطمه علیها السلام جبرئیل و میکائیل و اسرافیل در میان هزاران نفر از فرشتگان حضور داشتند، و خداوند به درخت طوبای خود، و از درّ و زمرّد و یاقوت، و عطر خود بر آنها نثار کرد، و آن فرشتگان بقدری از آن نثارها برداشتند که ندانستند با آن چه کار کنند! خداوند طوبی را به عنوان مهریّه فاطمه علیها السلام به فاطمه علیها السلام بخشید و طوبی در خانه علی ابن ابی طالب است.{۱}.قصص الفاطمیة یا داستانهایی از حضرت زهرا علیها السلام، ص ۵۱ و ۵۲