زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
هيچ عذري قابل قبول نيست
ممکن است بسياري از انسان‌ها مشکلات فراوان زندگي را بهانه قرار دهند و بگويند: ديگر براي ما آن‌چنان وقتي نمي‌ماند تا در زمينه تعليم دين و شناخت خدا صرف کنيم.
اما خداوند که خالق موجودات است، به تمام امور آن‌ها نيز آگاهي دارد؛ يعني مي‌داند که انسان براي زندگي کردن نيازمند کار و زحمت و تلاش است.
او با آگاهي از تمام اين امور، بيان مي‌کند که آدمي بايد راه درست زندگي کردن را طبق تعاليم الاهي بياموزد و به آن عمل کند؛ زيرا زماني که خداوند دستور مي‌دهد، ناديده گرفتن آن دستور براي خود انسان مشکل‌ساز خواهد شد.
گفتني است مشکل بيش‌تر انسان‌هايي که با کمبود وقت مواجه هستند، نداشتن برنامه‌ريزي درست در زندگي است.
يک شبانه‌روز شامل بيست و چهار ساعت و يک هفته صد و شصت وهشت ساعت است. اگر انسان با اين همه وقتي که در اختيار دارد، دست‌کم هفته‌اي چند ساعت را به آموختن دين خود اختصاص ندهد، آيا زيان‌ديده‌اي بزرگ نخواهد بود؟! او مي‌تواند با برنامه‌ريزي براي اوقات فراغت خويش، از تلف شدن سرمايه گران‌بهاي عمر خود جلوگيري کند.
پرداختن به مسائل ضروري زندگي وقت زيادي را از انسان نمي‌گيرد؛ اما مشکل از جايي شروع مي‌شود که انسان‌ها براي امور غير‌ضروري خود بيش از اندازه وقت تلف مي‌کنند.
از اين‌رو، نخست بايد وقت خود را تنظيم کرد و بيش از حد به امور غير ضروري نپرداخت، سپس در ساية تعاليم ديني، به مجاهده، مراقبه و محاسبه نفس بپردازد. براي مثال، خواب برادر مرگ است: «النوم أخ الموت». و خواب فراوان، کسالت را به همراه دارد.
