در وجودت عقربي هست زهرش را خالي کن

در وجودت عقربي هست زهرش را خالي کن
برخي انسان‌ها با تلخ‌زباني مانند عقرب هستند. زبانشان حالت زهر کشنده‌اي دارد که باعث آزار خود و ديگران مي‌شود. يعني از خود اراده‌اي ندارند بلکه عمل دروني، آن‌ها را به اين سو و آن سو مي‌کشاند.
بايد دانست ذات هيچ انساني بد نيست؛ بلکه ذات همه انسان‌ها از عالم ملکوت است و حتي وجود عقرب هم حکمتي دارد و نيش آن، جزئي از بدن اوست که مي‌تواند زهر توليد کند. اين زهر براي دفاع است؛ و گرنه عقرب بدون نيش زدن هيچ ضرري براي ما نخواهد داشت.
در وجود ما انسان‌ها نيز عقرب‌هاي بسياري نهفته است که بايد زهر آن‌ها را خالي کنيم، آيا تاکنون ديده ايد بعضي از انسان‌ها چگونه با حرف‌هايشان به ديگران نيش مي‌زنند؟ ناراحت نباش زيرا:
نيش عقرب نه از ره کين است اقتضاي طبيعتش اين است
ما قواي متعددي داريم که براي زندگي کردن به تمام آن‌ها نيازمنديم؛ اما بايد اين قوا را تعديل و کنترل کرد.
براي مثال، اگر انسان شهوت خوردن نداشته باشد؛ هيچ‌گاه براي امرار معاش خود تلاش نمي‌کند و چنان‌چه شهوت جنسي نداشته باشد، نسل انسان منقرض خواهد شد. اگر غضب نداشته باشد، به انساني ترسو و بزدل تبديل مي‌شود که هميشه منزوي و گوشه‌گير است و اگر در غضب خود زياده‌روي کند، به حقوق ديگران تجاوز خواهد کرد؛ اما در صورت تعديل اين غريزه، به انساني شجاع تبديل مي‌شود. بنابراين، افراط و تفريط هر دو به ضرر آدمي است. نهايت تلاش براي اخلاق خوب، تخلق به اخلاق الاهي است که انسان در ساية ولايت خدا قرار مي‌گيرد.
الاهي رحمتت درياي عام است و ز آن‌جا قطره‌اي ما را تمام است
اگر آلايش خلق گنه‌کار فروشويي در آن دريا به يک‌بار
نگردد تيره آن دريا زماني ولي روشن شود کار جهاني
و سلام خدا بر صاحب مکارم اخلاق و خُلق عظيم، محمّد بن عبدالله.