قلب در قرآن

قلب در قرآن
کلمه «قلب» در قرآن کريم ۱۳۲ مرتبه ذکر شده است: قلب کافران، قلب منافقان، قلب مجرمان، قلب‌هايي که بر آن‌ها مهر زده شده، قلب‌هاي مريض و… . در واقع تمام اين افراد به سبب تعديل نکردن غرايز و قواي خود، داراي قلب‌هاي مريضي شده‌اند.
براي مثال، انسان متکبري که نمي‌خواهد زير بار رسالت پيامبر برود، اما با توجه به شهوتي که دارد و براي منافع خود، در برابر مسلمانان خود را مسلمان جلوه مي‌دهد و در مقابل ديگران، غير مسلمان. اين انسان هيچ استقراري ندارد و به اين ترتيب، منافق مي‌گردد.
برخي انسان‌ها که اهل بصيرت هستند، ممکن است با کلام يا حرکت و رفتار کسي به بيماري او پي ببرند. همانند پزشکي که با نگاه به چهره بيمار مي‌تواند بيماري او را تشخيص دهد؛ هر چند که آن شخص، بيماري خود را انکار کند.
از خدا مي‌خواهيم به ما معرفتي عنايت فرمايد که بتوانيم امراض باطني و روحي خود را شناخته، در پي معالجه آن‌ها برآييم تا در دنيا به آرامش و در آخرت با قلب سليم به سعادت ابدي نائل شويم.