زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
نرسیدن به فهم قرآن چیست؟
بسیاری از مسلمانان از فهم قرآن محروم هستند ( بیان یک مسئله فقهی ) بعضی انسانها مقصر و بعضی قاصرند،
کسانی که قاصرند آنها مستضعف هستند، اما آنهائی که با وجود امکانات، تعلیم و فراگیری علوم قرآن، خود کوتاهی کنند آنها مقصرند و چه بسا مسئول باشند.
الفاظ و کلمات و آیات، جسم قرآن اند،اما روح قرآن آن حقیقت قرآن، و معانی وسیعی است که در درون این کلمات است،
قرآن بعنوان نامه ای از طرف خداوند است، که بوسیله جبرائیل امین به حضرت رسول اکرم(ص) رسیده ، و او هم در مدت بیست و سه سال برای بشریت بیان کرده است.
لذا اول انسان باید کلمات را بخواند و معنا را درک کند، بعد توجه کند که این کلمات را کأنه حضرت رسول(ص) القا میفرماید ,و در مرحله بالاتر کأنه خداوند دارد با ما سخن می گوید،پس وقتی میفرماید (یا ایها الذین آمنوا ) اگر من مؤمن هستم پس باید خود را مخاطب بدانم ،( یا ایها الناس ) من جزء ناس و مردم هستم،پس مخاطب من هستم و باید منتظر باشیم که چه میخواهد به ما بگوید.
.حضرت رسول(ص) انسان کامل، که اسوه و الگو است برای بشریت، و از تمام پیامبرانی که خداوند برای بشریت مبعوث فرمود، بالاتر و کاملتر، و نیز کتاب او، قرآن جامع تمام کتابهای آسمانی است.
که صد و چهار کتاب، توسط صد و بیست و چهار هزار پیامبر برای هدایت بشریت از سوی پروردگار نازل شده که آخرین آنها، قرآن مجید است که شامل و جامع همه این کتب آسمانی میباشد،
و بوسیله شخصی به نام محمد بن عبدالله(ص) که خداوند ایشان را بر گزید و به آن درجۀ ای رساند که اکمال دین و تکامل بشریت بوسیله این پیامبر عظیم الشأن اجرا شود.
حضرت پیامبر(ص) میفرماید:(لا خیر فی عباده لا فقه فیها ولا خیرفی قراءة لا تدبر فیها)عبادتی که از روی فهم نباشد سودی ندارد
مثلا نماز را میخوانیم بدون اینکه بفهمیم چه می گوییم، هرعبادتی که انجام میدهیم اگر نفهمیم، و از روی تدبر و توجه نباشد، از روی فهم نباشد سودی ندارد.
و در قرائتی که در آن تدبر نباشد خیری نیست درست است که از رو خوانی قرآن ثوابی کسب میکنیم ،اما خیر چیزی است که با انجام آن فایده و نوری باشد و بر تکامل و سعه وجودی قاری تأثیر گذارد.
پس هر عبادتی که از روی فهم نباشد سودی ندارد، و در خصوص قرائت فرمود:قرائتی که در آن فکر و تأمل نباشد سودی ندارد و یا کم بهره است.
بهتر است انسان در حال تلاوت قرآن، از ما سوی الله افکار خود را فارغ نماید، یعنی توجه کند که خداوند با او صحبت می کند این تمرین میخواهد .
من اگر انسان آیات کمتری را بخواند ولی با تدبر و تامل، بهتر باشد. و هنگام خواندن قرآن توجه فقظ به کلام الله باشد یعنی با حضور قلب توجه کند کی با شما حرف میزند، و تدبر در این کلمات که چه میخواهد بگوید، و در پی اجرای دستور الهی باشد.