شريعت پيامبران اولوالعزم
چنانکه خداوند ميفرمايد: «شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّي بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَي وَعِيسَي أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا»؛
از دين آنچه را به نوح سفارش كرده بود، براي شما تشريع كرد و آنچه را به تو وحي كرديم و آنچه ابراهيم و موسي و عيسي را به آن توصيه نموديم [اين است] كه دين را برپا داريد و در آن فرقه فرقه و گروه گروه نشويد.
خداي متعال شرع و آييني که براي شما مسلمين قرار داده، حقايق و احکامي است که قبل از حضرت رسول، به نوح و ابراهيم و موسي و عيسي نيز سفارش نموده که دين خدا را بر پا داريد (و در حفظ آن پايداري کنيد) و هرگز در دين تفرقه و اختلاف نکنيد.
يعني قرآن و تمام آنچه بر پيامبران اولوالعزم پيشين نازل کرديم، قوانين، احکام دين و شريعت است.
پس، کتاب در اصطلاح قرآن، مجموعهاي است که حاوي شريعت و احکام دين ميباشد.