تأثير نماز بر روح و روان و رسيدن به سعادت
يکي از آثاري که اقامه نماز دارد، ايستادگي و استقامت است.
نماز در همه حال واجب است، در صورتيکه واجبات ديگري مانند روزه اينچنين نيستند و اگر انسان مسافر است روزه بر او واجب نيست و بايد قضاي آن را به جا بياورد. پس، هدف از وجوب نماز، تأثيري است که بر روح و روان انسان ميگذارد و او را به سعادت ميرساند.
در روز عاشورا که امام حسين در آن وضعيت بحراني قرار داشتند، وقتي يکي از اصحابشان فرارسيدن وقت نماز را اعلام کرد، امام در حق او اينچنين دعا فرمود: خداوند تو را از نمازگزاران قرار دهد.
از اين دعاي امام حسين بر ميآيد که اقامه نماز با نماز خواندن فرق ميکند. نماز داراي آثار ثبوتي و سلبي بر نفس است. آثار سلبي نماز به اين معناست که انسان را از پارهاي مسائل، يعني فحشاء و منکر باز ميدارد؛ اما اگر کسي در عين اينکه نماز ميخواند، دروغ بگويد، غيبت کند و يا گناهان ديگري را که متأسفانه قبح آنها از بين رفته، انجام دهد، به اين معناست که نماز را اقامه نکرده است.