زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
کساني که از سخن گفتن با خدا لذت مي‌برند
اگر انسان تنها براي نرفتن به جهنم و يا ورود به بهشت نماز بخواند، بويي از عشق الاهي نبرده است و اين نماز براي رفع تکليف است نه برقراري ارتباط با محبوب.
کساني که وجود خدا را درک و آن زيبايي‌هاي «أسماء الله» را احساس نموده‌اند، از سخن گفتن با او لذت مي‌برند.
در حالات اولياء‌الله مي‌خوانيم که هنگام نماز، حالات عجيبي به آن‌ها دست مي‌داد. اين افراد در مرحله اول هر آن‌چه را که مانع برقراري ارتباطشان با خدا بود، برداشته و حقيقت نماز را درک کرده‌اند. بنابراين، با شوق و جذبه خاصي با خدا انس گرفته‌اند.
اين جاذبه دو طرفه مي‌گردد. يعني اين افراد آن‌قدر پاک شده‌اند که کوچک‌ترين جاذبه الاهي‌آن‌ها را جذب مي‌کند.
اگر ما هم بخواهيم به اين درجه برسيم، بايد بکوشيم و از خداوند طلب ياري کنيم؛ زيرا بدون نور و جذبه الاهي اين امر محقق نخواهد شد.
بلبل از فيض گل آموخت سخن ور نه نبود اين همه قول و غزل تعبيه در منقارش