چگونه ذکر خدا موجب سعادت ميشود؟
حال اين سؤال مطرح ميشود که چگونه ذکر موجب سعادت ميشود؟ هدف کلي از ذکر، به فعليت رسيدن استعدادهاي روحي و ملکوتي انسان است.
ذکر خداوند بايد عامل تربيتکنندهاي باشد و بر روح تأثير داشته باشد. چرا که خداوند به انسان استعدادهايي را عطا کرده است، ولي اين استعدادها در درون انسان بالقوه موجودند و بايد به فعليت تبديل شوند.
در درون ما کودکي هست که بايد او را تربيت کنيم. عبادت و اعمالي که در آيات مربوط به سعادت بيان شده، در حقيقت براي اين است که ما به کمال و رشد برسيم.
پس، ذکر خدا بايد عاملي براي رشد استعدادهاي روحي ما باشد و روح انسان را به مقامات ملکوتي برساند. از اينرو، هدف اين است که روح ما با حقيقت ذکر در ارتباط باشد و فقط محصور در تکرار الفاظ، بدون درک معنا نباشد