در مدرسه اسلام چه رتبه ای کسب کرده اید؟!
صراع بين نور و ظلمت
فرا رسيدن ماه محرم، يادآور حادثهاي عظيم در تاريخ اسلام و بلکه جهان است؛ حادثهاي که دو وجه دارد، يک وجه آن دردناک و اسف انگيز، اما وجه ديگر آن واقعه با شکوه و عظيم است. اين حادثه براي هميشه دو چهره روياروي تاريخ را در اذهان مجسم ميکند و درحالي که انسان را به تحسين واميدارد، اشک اندوه او جاري ميشود.
يک طرف حسين و اهل بيت و يارانش ايستادهاند با مشعلهاي نور و با نداي عدالتخواهي، اما در طرف مقابل، يزيد و يزيديان عزم خود را جزم کردهاند تا با يورش به حسين و حسينيان، مشعلهاي حق و عدالت را خاموش کنند؛ زيرا ميخواهند با خاموش کردن نور الهي، ظلمت جهل و ظلم را استمرار بخشند، و در اين ظلمات به فساد و هوي و هوس و خيانت بپردازند.
اما وجه ديگر حادثه که انسان با مشاهده آن، به شيعه بودن افتخار ميکند، رشادت حسين (ع) و يارانش است که بدون هيچ ترس و واهمهاي در برابر لشکر عظيم دشمنان دين مقاومت کردند، و از مال و جاه و فرزند و عيال گذشتند، و جان عزيز خود را در راه دين فدا کردند تا مشعل اسلام روشن بماند؛ آنها در اين راه پر افتخار، مصائب زيادي را متحمل شدند که بخشي از آن واقعه عاشورا را تشکيل ميدهد.
به نظر من، بايد با عمق واقعه کربلا بيشتر آشنا شد، قهرمانان اين داستان غم انگيز را شناخت و از آنان درس شهامت، رشادت، صبر و اخلاص در راه هدف را ياد گرفت.
يک تست خود شناسي
وقتي ميگوييم “يا ليتنا کنا معکم “
(اي کاش با شما بوديم) آيا در گفته خود صادق هستيم؟ اگر در کربلا بوديم، جزء کدام گروه قرار ميگرفتيم؟
آيا به «کل يوم عاشورا و کل ارض کربلا» و اين که هنوز صداي “هل من ناصر ينصرني” امام حسين (ع) منتظر لبيک ماست، باور داريم؟