احاديثی نورانی به نقل از ائمه بزرگوار نقل شده كه بر زيارت اربعبن و خاك مقدس سرزمين نينوا تاكيد دارند.
اربعين حسينی، پشت سر گذاشتن چهل روز پر اندوه برای عزاداران و شيعيان واقعی حضرتش است. هرچه به اربعين حسيني نزديك تر مي شويم، دلهايمان بيشتر روانه كرب و بلاي حسيني و خاك مقدسش ميشود. هوايي مي شويم براي زيارت بارگاه مبارك و نوراني سالار شهيدان و ياران باوفايش.
در اين ميان احاديث نوراني هم به نقل از ائمه بزرگوار نقل شده كه بر زيارت اربعين و خاك مقدس سرزمين نينوا تاكيد دارند، در ادامه برخي از از اين احاديث را با ذكر منابع ميخوانيد:
قال ابومحمد الحسن العسکری(ع): «عَلاماتُ المُؤْمِنِ خمْس: صَلاةُ الْخَمْسِین، وَ زِیارَةُ الْأرْبِعَینِ وَ التَّخَتُّمُ فِی الْیمِینِ، وَ تَعفیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم؛
امام حسن عسکری(ع) فرمود: نشانههای مؤمن پنج چیز است: پنجاه رکعت نماز (نماز یومیه و نمازهای نافله)، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، جبین را در سجده بر خاک گذاردن، بسمالله الرحمن الرحیم را در نماز بلند گفتن»
(وسایل الشیعه/ج۱۰/ص۳۷۵)
اَلبَرَكَةُ مِن قَبرِ الحُسَينِ بنِ عَلىٍّ عليه السلام عَشَرَةُ اَميالٍ؛
تا ده ميل اطراف قبر حسين بن على عليه السلام بركت است.
بحارالأنوار، ج ۹۸، ص۱۱۶، ح
قال ابوجعفر(ع): «زِیارَةُ قَبْرِ رَسُولِ اللهِ(ص) وَ زِیارَةُ قُبُورِ الشُّهَداءِ وَ زِیارَةُ قَبْرِ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی(ع) تَعْدلُ حَجَّةً مَبْرُورَةً مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ الِهِ؛
امام باقر(ع) فرمودند: زیارت قبر رسول خدا و زیارت مزار شهیدان و زیارت مرقد امام حسین(ع) معادل است با حج مقبولی که همراه رسول خدا(ص) به جا آورده شود».
(مستدرک ال وسائل/ج۱/ص۲۶۶)
عن النبی(ص) قال: … «وَ هِی أطْهَرُ بُقاعِ الْأرْضِ وَ أعْظَمُها حُرْمَةً وَ إِنَّها لِمَنْ بَطحاءِ الْجَنَّة؛
پیامبر(ص) میفرمایند: کربلا پاکترین بقعه روی زمین و از نظر احترام بزرگترین بقعهها است و الحق که کربلا از بساطهای بهشت است».
(بحارالانوار/ج۹۸/ص۱۱۵)
امام صادق(ع): «یا زُرارَة! إِنَّ السَّماءَ بَکَتْ عَلی الْحُسَینِ عَلَیهِ السَّلام اَرْبَعِینَ صَباحاً بِالدَّمِ وَ إِنَّ الْأَرْضَ بَکَتْ أرْبَعینَ صَباحاً بِالسَّواءِ وَ إِنًّ الشَّمْسَ بَکَتْ اَرْبَعِینَ صَباحاً بِالْکُسُوفِ وَ الْحَمْرَةَ… وَ إِنَّ الْمَلائکَةَ بَکَتْ اَرْبَعِینَ صَباحاً عَلَی الْحُسَینِ(ع)؛
ای زراره، آسمان چهل روز بر حسین(ع) خون گریه کرد و زمین چهل روز برای عزای آن حضرت گریست به تیره و تار شدن و خورشید با کسوف و سرخی خود چهل روز گریست… و ملائکه الهی برای آن حضرت چهل روز گریستند».
(مستدرک الوسائل/ج۱۰/ص۳۱۴)
*****
فى فَضلِ زِيارَةِ الحُسَينِ بنِ عَلىٍّ عليه السلام وَ لَقَد حَدَّثَنى أَبى عليه السلام: أَنَّهُ لَم يَخلُ مَكانُهُ مُنذُ قُتِلَ مِن مُصَلٍّ يُصَلّى عَلَيهِ مِنَ المَلائِكَةِ أَو مِنَ الجِنِّ أَومِنَ النسِ أَو مِنَ الوَحشِ و َما مِن شَىْءٍ إِلاّ وَهُوَ يَغبِطُ زائِرَهُ و َيَتَمَسَّحُ بِهِ و َيَرجو فِى النَّظَرِ إِلَيهِ الخَيرَ لِنَظَرِهِ إِلى قَبرِهِ؛
پدرم در فضيلت زيارت حسين بن على عليه السلام فرمودند: … و هر چيزى غبطه زائر آن حضرت را مى خورد و خود را به او نزديك مي كند و با نگاه كردن به زائر امام حسين عليه السلام اميد خير دارد؛ زيرا او به قبر امام حسين عليه السلام نگاه كرده است.