چگونه انسان به این مقامات والا می‌رسد؟

چگونه انسان به این مقامات والا می‌رسد؟
از قرآن کریم و روایات معصومین به دست می‌آید که انسان در پرتو عبودیت به مقامات والایی می‌رسد و عبودیت بدون معرفت نمی‌شود؛ زیرا رسول اکرم از عبودیت به رسالت رسید. در نماز می‌گوییم: اشهد انّ محمّدا عبدهُ و رسولُه، و او حبیب الله شد.
بنابراین، سرچشمه و علت این عشق و محبت به خداوند، معرفت به اسماء و صفات الهی، و تفکر در آثار آن هستی مطلق و نعمت‌های بی‌نهایت اوست. خداوند می‌فرماید:
^{{سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ أَلَا إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقَاءِ رَبِّهِمْ أَلَا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطٌ}؛}
به زودى نشانه‏هاى خود را در كرانه‏هاى جهان و در نفوس خودشان به آنان نشان خواهيم داد تا براى‌شان روشن شود كه بى‏ترديد او حق است. آيا بس نيست كه پروردگارت [با ارائه كردن حقايق تكوينى و دلايل طبيعى] بر همه چيز گواه است [كه تنها او آفريننده و بى‏نياز است و غير او مخلوق و از هر جهت نيازمند به اوست.] آگاه باش! آنان به لقاء پروردگارشان در ترديدند. [و] آگاه باش! كه يقيناً او به همه چيز [با قدرت و دانش بى‏نهايتش] احاطه دارد.
پس باید برای رسیدن به معرفت الهی تلاش کرد و با تفکر و تدبر در آیات آفاقی و انفسی و رسیدن به حقیقت، خداوند را با اسماء و صفات حسنایش شناخت و آن‌گاه عبد شد.
حضرت رسول اکرم می‌فرماید: خدا را چنان بندگی کن به گونه‌ای که او را می‌بینی، و اگر او را نمی‌بینی خدا تو را می‌بیند.
عبد سه حرف است: ع، ب، د.
«عین» اشاره به علم و معرفت عبد به حق است.
«باء» اشاره به بُعد و دوری از غیر او دارد.
«دال» به دُنُوّ و قرب عبد به حضرت حق اشارع دارد.
عشق زاییده معرفت است
این عشق، زاییده معرفت و شناخت واقعی حق است؛ آگاهی به هدف انبیا و درک و معرفت ائمه اطهار، که ادامه دهنده راه خاتم انبیا می‌باشند.
هر چه معرفت به حق در انسان بیش‌تر شود، خدا را بیش‌تر دوست خواهد داشت، و این محبت سبب شوق به سوی محبوب می‌شود، و شدت شوق به عشق می‌انجامد. اوج عشق، شهادت است.