زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
ولادت حضرت رسول اکرم و هفته وحدت را به همه مسلمانان جهان و بشریت تبریک میگویم
برای روز تولد حضرت رسول اکرم ص دو تاریخ ذکر شده، دوازدهم ربیع و ۱۷ ربیع الأول عده ای از مسلمانان تاریخ اولی و عده دیگر تاریخ دومی را جشن میگیرندو ابتکار جمهوری اسلامی برای قرار دادن هر دو تاریخ بعنوان هفته وحدت بسیار جالب است.
آری چه زیباست وحدت بین مسلمانان و آرامش بخش است زندگی در پرتو دین مقدس اسلام در پیروی از قرآن کریم و رسول اکرم که رحمة للعالمين است.
مبارك باد میلاد رسول رحمت ص و خوشا بحال کسانی که با وحدت بین مسلمانان سعی کنند از تفرقه بپرهيزندو از این نور رحمت الهی برخوردار شوند.
درسهایی از قرآن؛
وظایف ما در برابر پیامبر اسلام پیغمبری که نام و نشانش در تورات و انجیل آمده است:
«مَکْتُوباً عِنْدَهُمْ فِی التَّوْراه وَ الْإِنْجیل»(اعراف/۱۵۷)،
آخرین پیغمبر است: «خاتَمَ النَّبِیِّین»(احزاب/۴۰)،
به معراج رفت:«أَسْری بِعَبْدِه» (اسرا/۱)،
خدا به او می‌گوید: «وَإِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیمٍ»(قلم/۴)
پیغمبری که نزدیک‌ترین مقام قرب را به خداوند دارد:«ثمَُّ دَنَا فَتَدَلی، فَکاَنَ قَابَ قَوْسَینِْ أَوْ أَدْنی»(نجم/۸و۹).
تنها پیغمبری که خدا می‌گوید:مکتب تو کره زمین را فرا خواهد گرفت:«لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّه» (توبه/۳۳)
پیغمبری که خداوند و فرشته‌ها دائماً بر او صلوات می‌فرستند: «إِنَّ‌الله وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ»(احزاب/۵۶)
و اما وظیفه ما در برابر این پیامبر:
۱ – ایمان و اطاعت. گاهی می‌پرسند این حکم دین کجای قرآن است؟
وقتی خدا در قرآن گفته:«ما آتاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ» هرچه رسول برای شما آورده بگیرید و هرچه را نهی کرده، انجام ندهید:«وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا»(حشر/۷)،پس سخن پیامبر سخن خداست.
دو نفر دعوا کردند، نزد پیغمبر آمدند. پیغمبر حرف‌ها را گوش داد و فرمود: حق با ایشان است. طرف دیگر گفت:باید بگویی حق با ایشان است،چون فامیل توست! آیه نازل شد:«فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُون… یُحَکِّمُوک… وَ یُسَلِّمُوا تَسْلیما»(نساء/۶۵)
به خدا قسم، ایمان ندارند کسانی که تو را داور قرار می‌دهند،اما تسلیم سخن تو نمی‌شوند.
۲ – یاری پیامبر: «یَنْصُرُونَ‌الله وَ رَسُولَهُ»(حشر/۸)پیغمبر را باید یاری کرد. ایمان خالی فایده ندارد.
۳ – دفاع از پیغمبر: «تُعَزِّرُوهُ» (فتح/۹)خدا از پیغمبر دفاع می‌کند.به پیغمبر مجنون گفتند. خدا گفت:«وَ ما صاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ»(تکویر/۲۲)
به پیغمبر گفتند: ابتر! خدا فرمود:«إِنَّ شانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ»(کوثر/۳)
معنای آزادی این نیست که کسی به پیامبر جسارت کند.قرآن به ما گفته: به بت پرست‌ها جسارت نکنید. «لاتَسُبُّوا»(انعام/۱۰۸)
یکی از یاران امیرالمؤمنین یک فحش به دشمن داد.
حضرت فرمود:چرا فحش دادی؟گفت: آقا اینها مخالف شما هستند.گفت: مخالف باشند. چرا فحش؟«إِنِّی أَکْرَهُ لَکُمْ أَنْ تَکُونُوا سَبَّابِین»(شرح نهج‌البلاغه/ج۱۱/ص۲۱)
من ناراحت هستم که شما فحش می‌دهید.آدمی که منطق دارد چرا فحش دهد؟
خداوند مى فرماید:براى شما در زندگى رسول خدا(صلى الله علیه وآله) و عملکرد اواسرمشق نیکوئى بود،براى آنها کهامید به رحمت خدا،و روز رستاخیز دارند،و خدا را بسیار یاد مى کنند)؛ «لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکَرَ اللّهَ کَثِیراً».
بهترین الگو، براى شما نه تنها در این میدان که در تمام زندگى،شخص پیامبر(صلى الله علیه وآله) است، روحیات عالى او، استقامت و شکیبائى او، هوشیارى و درایت، اخلاص و توجه به خدا،تسلط او بر حوادث،و زانو نزدن در برابر سختی ها و مشکلات، هر کدام مى تواند الگو و سرمشقى براى همه مسلمین باشد.
جالب این که:قرآن در آیه فوق این اسوه حسنه رارمخصوص کسانى مى داند که داراى سه ویژگى هستند،امید به «اللّه» امید به روز قیامت دارند. خدا را بسیار یاد مى کنند.
در حقیقت، ایمان به مبدأ و معاد، انگیزه این حرکت است،و ذکر خداوند تداوم بخش آن،زیرا بدون شک، کسى که از چنین ایمانى قلبش سرشار نباشد،قادر به قدم گذاشتن در جاى قدمهاى پیامبر نیست،و در ادامه این راه نیز اگر پیوسته ذکر خدا نکند،و شیاطین را از خود نراند، قادر به ادامه تأسّى و اقتدا نخواهد بود.《لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللّه《ِأُسْوَةٌ حَسَنَةٌ》
سوال: منظور از اینکه پیامبر(صلى الله علیه وآله) اسوه و الگو در همه جهات است چیست؟
پاسخ :مى دانیم انتخاب فرستادگان خدا از میان انسان ها به خاطر آنست که:بتوانند سرمشق عملى براى امت ها باشند،
چرا که مهمترین و مؤثرترین بخش تبلیغ و دعوت انبیاء،دعوت هاى عملى آنها است،و به همین دلیل دانشمندان اسلام، معصوم بودن را شرط قطعى مقام نبوت دانسته اند،و یکى از براهین آن، همین است که آنها باید «اسوه ناس»و «قدوه خلق» باشند.
قابل توجه این که: تأسّى به پیامبر(صلى الله علیه وآله) که درآیه ۲۱ سوره «احزاب» آمده،به صورت مطلق ذکر شده،که تأسّى در همه زمینه ها را شامل مى شود،