زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
رابطه عشق، شهادت، عرفان
بحث ما تجلی عرفان در کربلا بود. هدف از بیان صفات عارف این است که با شخصیت امام حسین بیش‌تر آشنا شویم.
سیر و سلوک شهدای کربلا
در قضیه کربلا امام حسین و اصحابش دو سیر داشتند؛ یکی سیر ظاهری، از مدینه به مکه و از مکه به کربلا، که آن سیر منازل و سفری مادی و زمینی است از مکانی به مکان دیگر. اما آنان یک سفر دیگر، و سیری باطنی داشتند، و آن سیر الی الله، و رسیدن به حقیقت و لقاء الله بود.
ایـن سفـر مصـر و عـراق و شـام نیست
ایـن سفر جایی‌ست که آن را نـام نیست
آنان به بالاترین معرفت و عرفان رسیدند، و آن معرفت را با عبادت و ایثار در راه خدا آبیاری کردند و گلستانی در وجود خود ساختند که عطر وجودشان عالم را فرا گرفت، و هنوز هم به مشام می‌رسد بلکه مرتب عطر افشانی می‌کنند.
پس شهید، انسان عارفی است که به بالاترین مقام عرفان و اوج معرفت رسیده، و نه فقط همه چیز خود را در راه خدا تقدیم می‌کند؛ بلکه برای خویش مالکیتی قائل نیست، و خود را فانی می‌داند؛ زیرا شهدا به مقام کشف و شهود رسیده‌اند، به جمال وکمال الهی می‌نگرند و رب «ذو الجلال والاکرام» را مشاهده می‌کنند.
پس معرفت سبب تجلی ایمان و محبت محبوب حقیقی می‌شود. و میوه آن محبت که شوق به لقاء الله بود، چنان آنان را مجذوب می‌کند که شهادت را جمیل می‌بینند: «ما راینا الا جمیلاً».
