مشتاقان مرگ

مشتاقان مرگ
کسانی هم هستند که مشتاق مرگند و مرگ را سعادت می‌دانند! مانند امام علی که می‌فرماید:
إنّ شوقی للموت اکثر من شوق الطفل الی ثدی امه؛
شوق من به مرگ بیش‌تر از شوق طفل به پستان مادر است.
و در صفات متقین می‌فرماید:
لولا الاجل الذی کتب علیهم لم یستقر ارواحهم فی اجسادهم طرفة عین؛
اگر نبود این‌که اجلی که نوشته شده برایشان، روح‌هایشان یک لحظه در بدن‌هایشان قرار نمی‌گرفت. همه مشتاق مرگ بودند!
حالا کمی تفکر و تامل کنید، و به این سوال پاسخ دهید: شما جزء کدام گروه هستید؟
آیا مرگ نابودی است؟
امام حسین می‌فرماید:
صبراً بنی الکرام فما الموت الاّ قنطرة، تعبرکم عن البؤس والضراء الی الجنان الواسعه والنعم الدائمه، فایّکم یکره ان ینقل من سجن الی قصر؛
ای بزرگ زادگان، صبر و شکیبایی ورزید که مرگ چیزی جز یک پل نیست که شما را از سختی و رنج عبور داده و به بهشت پهناور و نعمت‌های همیشگی آن می‌رساند.
انسان با مردن نابود نمی‌شود. مرگ، قطع ارتباط روح از بدن است و حقیقت انسان همان روح اوست که هرگز نمی‌میرد و باقی است؛ منتها با مرگ، از عالمی به عالم دیگر انتقال می‌یابد. مرگ، امری حتمی است و هر کسی به نوعی می‌میرد.
خداوند متعال به پیامبرش می‌فرماید:
^{{قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّ مُلَاقِيكُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُون}؛}
بگو: بى‏ترديد مرگى را كه از آن مى‏گريزيد با شما ديدار خواهد كرد، سپس شما را به سوى دنیاى نهان و آشكار باز مى‏گردانند، و به اعمالى كه همواره انجام مى‏داديد، آگاه خواهد كرد.