ادامه ی درس اول
👈شكايت رسول اكرم(ص) از مهجوريت قرأن
اینکه حضرت پیامبر(ص) میفرماید: «امت من قرآن را مهجور نگه داشتند»، چون از هدایت و شفاء و حقیقت قرآن استفاده لازم را نمی کنیم گرچه ممکن است قرآن هم بخوانیم.
در سوره فرقان آيه ۳۰ مي خوانيم : وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً
و پيغمبر ( شكوهكنان از كيفيّت برخورد مردمان با قرآن ) عرض ميكند ، پروردگارا ! قوم من اين قرآن را ( كه وسيله سعادت دو جهان بود ) رها و از آن دوري كردهاند ( و از ترتيل و تدبّر و عمل بدان غافل شدهاند ) .
توضيحات : « مَهْجُوراً » : متروك . رها شده . مراد از ترك قرآن ، دوري گزيدن از : شنيدن و انديشيدن ، عمل به احكام حلال و حرام آن ، در اصول و فروع دين حاكم كردن و داوري بردن بدان ، درمان دل و درون خود را از قرآن خواستن ، و بالاخره عقائد و عبادات و اخلاق از آن آموختن است .
با تدبّر در قران و کسب معارف، و تزکیه نفس و صفای درون می توان تا حدودی به معارف قرآن رسید.
بهر حال عالم هستی بقدری عظمت و اسرار دارد، که اگر توجه ما فقط به امور مادی دنیا باشد به اسرار قرأن نخواهیم رسید .
توجه به اسماء الله که از اول تا آخر قرآن در آیات بسیاری بیان شده، و خداوند از خودش میگوید و خود را معرفی میکند و میفرماید: ای انسان خدائی که این قرآن را فرستاده، و معبود شماست، باید او را اینگونه بشناسی، یعنی خدا را آن طور که قرآن معرفی کرده باید شناخت .