ادامه ی درس یازدهم

انسان بدون علم، با شبهه از پا در می آید

البته منکران خدا اصلا دلیل ندارند و تنها القاء شک می کنند. مثلا می گویند حرکات کواکب نتیجه نیروی جاذبه است، آنکس که به نور علم نرسیده ممکن است همین جا درماند دیگر درنیابد که بسیار خوب جاذبه را چه کسی قرار داد؟ جاذبه پدیده است و حتما پدید آورنده می خواهد.چه کسی آنرا بر مدار منظم نمود؟

یا شبهه های دیگر – می گویند انسان در نخست میمون بوده و بعد با تکامل و انتخاب طبیعت به صورت انسان در آمد – اصلا برای این مطلب اقامه برهان نشده و مجرد احتمال و ایجاد شک است،

آنکس که به نور علم نرسیده همین جا متوقف می شود- شاید راست می گوید- در حالی که اصلا این حرف قابل قبول نیست.

اولا اگر میمون کامل شده پس باید نسل میمون روی زمین نباشد یک میمون به کمال رسید و دیگر میمون ها چه؟ دیگر آنکه انتخاب طبیعت این کلمه غلط است زیرا انتخاب فعل اختیاری است، از روی شعور باید باشد، در حالی که طبیعت شعور ندارد.

اگر به علم استدلالی اکتفا شود و زحمت نکشد به علم حقیقی برسد، کی ایمان پیدا می کند؟

کی به سکون می رسد؟ «هُوَ الَّذِي أَنزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ»{سوره ۴۸ آیه ۴}

بلکه به علم هم که رسید، باید مرتب در کار باشد، نور عملش زیادتر گردد،اول علم الیقین و بعد با زحمت به مرتبه عین الیقین تا به جایی برسد که اگر همه مردمان روی زمین بر خلاف عقیده او باشند تزلزلی در عقیده اش راه نیابد.

خدای را به چشم قلب ببیند از شک و تردید و اعتقاد تقلیدی خلاص شده باشد
لذا این همه سفارش شده که طلب علم و معرفت کنید هر چند راه دراز بپیمایید«اُطلُبُوا العِلمَ وَ لَو بِالصینِ» {مصباح الشریعه و بحار ج۱ ص۱۷۷ حدیث ۵۵}

دانش را بجویید هر چند در چین باشد که دورترین نقاط شناخته شده در آن روز بوده است.
خداوند همه ما را موفق به تحصیل نور علم و معرفت بگرداند.

ادامه ی درس در مطالب بعدی