ادامه ی درس چهاردهم

حضرت ابراهیم و معرفی خداوند

طبق سوره ( شعرا ۸۰) ذکر حضرت ابراهیم طبق آیه مذکور شافی بوده است . و وقتی با فرعون و فرعونیان و بت پرستان زمان مواجه می شود بیان می دارد: «فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ» و بعد رب العالمین را چنین معرفی می کند:

«الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ ﴿٧٨﴾وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ ﴿٧٩﴾وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ ﴿٨٠﴾وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ ﴿٨١﴾وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ ﴿٨٢﴾
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ »

در این آیات به چند اسم از اسماء خداوند اشاره شده، « خالق، هادی ، شافی ، رازق ، محیی و غفار .

می فرماید : و آن کسی که من را خلق کرد وهدایت هم میدهد مرا طعام می دهد، و سیراب میکند، اگر مریض شوم او شفایم می دهد، همان کسی که مرا می میراند و زنده میکند، او غفار است، لذا با این شناخت انسان متوجه می شود که حیات و ممات و رزق و روزی و همه امور دنیا و آخرت او در دست خدای قادر و متعال است و در تمام لحظات احتیاج به خداوند دارد…..

حضرت ابراهیم پیامبر خدا است ، که اینهمه با بت پرستها مبارزه می کند میگوید: خدایا به من حکمت بده، و من را با صالحین پیوند بده. لذا

«تنها راه هدایت و معرفت و تزکیه و سیر الی الله، کتب آسمانی و قرآن مجید است،»

که هم هادی است و هم شافی ، هم راه را نشان داده هم راهنما را معرفی کرده، هم مبدأ و هم معاد را ، و هیچ یک از کتب آسمانی ، مانند قرآن که آخرین کتاب و جامع ترین کتاب آسمانی است ، اینگونه خداوند را با اسماء الحسنی معرفی نکرده.