📖 تفسیر عرفانی و تربیتی سوره حمد
پیام ها
همه نعمتها از «رب» هستند
فرشتگان میگویند:
قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ
(۳۱ /بقره)
گفتند : تو از هر عيب و نقصى منزّهى ، ما را دانشى جز آنچه خودت به ما آموختهاى نيست ، يقيناً تويى كه بسيار دانا و حكيمى .
حضرت آدم (ع) هم بخدا عرض می کند:
قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (۲۳/اعراف)
گفتند : اى پروردگار ما ! ما بر خود ستم ورزيديم ، و اگر ما را نيامرزى و به ما رحم نكنى مسلماً از زيانكاران خواهيم بود .
و بعد از اینکه فرمان هبوط به آنها داده می شود
وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ ﴿٣٦/بقره﴾
خدا فرمود : از اين جايگاه و مقام فرود آييد ، در حالى كه دشمن يكديگريد ، و براى شما در زمين تا مدتى قرارگاه و مايه برخوردارى است .
پروردگار فرمود : در آن زندگى میكنيد ، و در آن می ميريد ، و از آن بيرون می آييد .
پس از خدا «رب » طلب توبه می کند:
فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
(﴿٣٧﴾/ بقره)
پس آدم كلماتى را [مانند كلمه استغفار و توسّل به اهل بيت عليهم السلام كه مايه توبه و بازگشت بود] از سوى پروردگارش دريافت كرد و [پروردگار] توبه اش را پذيرفت ؛ زيرا او بسيار توبه پذير و مهربان است .
باید دانست که :
عالم جسمانیت لحظه لحظه نیاز به او دارد ؛ بلکه هر ضربان قلب تو ، هر نفسی که می کشی، با قدرت ربّ توست، و جانت از او نور کسب می کند ، تو جز رب چه داری ؟.