راه سعادت با قرآن در زندگی

سرمايه عمر

اميد است عمر خود را چنان سپري نكنيم كه چون آن روز فرا رسد، نداي واحـسرتا سـر دهيم و با التماس بخواهيم كه ما را به اين دنيا بازگردانند؛چون اين التماس ما هيچ اثـري ندارد.

آري! در آن روز خانه،  ماشين، ثروت، فرزند و مـدرك تحـصيلي نمـي توانـد بـراي انسان مفيد باشد:«يوم لَا ينفَعمالٌ ولَابنُونَ» روزي كه هيچ مال و اولاد سود نميدهد.

بلكه تنها همان علم و عبادتي كه با معرفت باشد كارساز است. به خاطر داشـته باشـيم كه:«ان الفرص تمرّ مرّ السحاب»همانا فرصتها مانند ابـر بهـاري🌧 در حـال سـپري شـدن هستند.

تا انسان بخواهد به اين ابر🌧 بنگرد و از آن استفاده ببرد، اين ابر ميگذرد.عمر انسان از گذشته، حال و آينده شكل گرفته است.گذشته ها سپري شده، آينده نيـز هنوز نيامده است و هيچكس نمي داند كه چه چيزي در آينده براي او رقم خواهـد خـورد.

پس، آن چه اهميت دارد اين است كه: زمان حال را مغتنم شماريم و به گونه اي شايـسته از آن استفاده كنيم.

چنانكه شاعر چنين مي سرايد:

🍀عمرها طي شد و ما از همه جا بيخبريم
🍀 هر زمان در پي افزون شدن سيم و زريم
🍀گيرم اين سيم و زر از حد و مقدار گذشت
🍀كي توانيم كه از آن يك سر مويي ببريم
🍀گر ندايي نشود باعث بيداري ما
🍀 عمر ضايع شده و كوي سعادت نبريم

عزیران عمر که براي هيچكس جاويد نيست و ما هم مانند همه مردم خواهيم مرد.لحظه به لحظه ، عمر در حال سپري شدن است و مـا غفلـت زده مـشغول جمـع آوري ثروت براي بهتر زندگي كردن هستيم.

همه وقتمان را وقف دنياي مـادي كـرده ايـم و اگـراندايي ما را به حقيقت دعوت كند، آن را ناديده مي گيريم،ولي در آخرت و دنیای ابدی هرگز نمي تـوان بهانه آورد كه آگاهي نداشتيم.چنانچه به اين تذكراتي كه در زندگي برايمان رخ مي دهـد، اندكي گوش فرا داده و به آن ها عمل كنيم، در حقيقت راه سعادت را در پيش گرفتـه ايـم؛وگرنه از زيانديدگان خواهيم شد.بايد هميشه به ياد داشته باشيم كـه هـيچ انـساني عمـر جاويدان ندارد.

انسانها روزي متولد ميشوند و پس از مدتي زندگي كردن در اين دنيا به سراي ابدي خواهند شتافت.

🍀آخرالامر از اين دير سفر بايد كرد
🍀 خاطرت باشد كه شب و روز به حال سفريم

🍀واي بر ما اگر امروز نباشيم در فكر
🍀 فرصتي نيست دگر توشه راهي ببريم

انسان همواره در حال سفر است.اگر اكنون كه فرصتها را در اختيار داريم، از آن هـا استفاده نكنيم، فرصـت ديگـري در اختيارمـان نخواهـد بـود . آن زمـان اسـت كـه انـسان درخواست نوري براي روشن شدن راه خود ميكند، اما به او گفته مي شود كـه بايـد ايـن نور را از دنيا با خود مي آوردي؛زيرا كسب نور در آخرت ميسر نخواهد بود.

🍀حامدا خواب خوش دوش به پايان شد و ما

🍀بيخبر از غزل و ناله مرغ سحريم

اميد است خداوند به ما بيداري عنايت كند تا بدانيم چه وظيفـه اي را در ايـن دنيـا بـر دوش داريم.

امام علي
فرمود: «رحم االله من عرف من أين؟ في أين؟ و الي أين؟»🔹رحمت خداوند برآن كه بداند

ازكجا است؟ دركجا است؟ وبه كجا ميرود؟

اگر انسان به اين آگاهي برسد،خواهد دانست كه بايد در پي كـسب معرفـت الهی باشـد وفرصتها را غنيمت شمارد.

همچنين، آدمي به اين مسأله پي مي برد كه پـس از مـرگ بـه كجا خواهد رفت و براي زندگي در سراي ديگر چه بايد كرد،نه اين كه همواره از مـرگ ، تصوير وحشتناكي را براي خود ترسيم كند كه از آن بترسد.بايد از خداوند بخواهيم به ما توفيق دهد تا در مسير خودشناسـي و خداشناسـي گـام برداريم؛ در اين صورت است كه انسان در هر عملي كه انجام ميدهد، تقرب به خدا را در نظر مي گيرد.

انجام هر عمل بدون معرفت الهی ، هر چند بزرگ باشد، آنچنان كه بايـد و شـايد مفيد نخواهد بود. پس ای عزیز ما چقدر در پی علوم برای چند روز زندگی دنیا هستیم عقل سلیم حکم میکند که علوم الهی را برای زندگی اخروی هم باید فرا گرفت

معرفت الله

معرفت مبدا و معاد زندگی در دنیا را هم بما می آموزد چون جهانبینی مادی باجهانبینی الهی از زمین تا آسمان فرق دارد فرم زندگی اکثر ما جهانبینی الهی نیست گر چه مسلمانيمو نیاز بتفکر و تدبر در طرز زندگی خود داریم