زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
راه سعادت با قرآن در زندگی
آنچه اغلب موجب سقوط در جهـنم مـي شـود،«غفلت» انسانهاست. در واقع آدمي به دليل اين كه غافل اسـت، گنـاه مـي كنـد و متـضرر ميشود.
به آياتي از قرآن كريم دربارة غفلت اشاره ميكنيم:
✨ آيات غفلت
👤وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ👤لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ يَفْقَهُونَ بِهَا👤وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لاَّ يُبْصِرُونَ بِهَا👤وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ يَسْمَعُونَ بِهَا🐄أُوْلَئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ
👤و مسلما بسياري از جنّيان و آدميان را براي دوزخ آفريده ايم👤[زيرا] آنـان را دل هـايي اسـت كـه بـه وسيله آن [معارف الاهي را] در نمـي يابنـد،👤و چـشماني اسـت كـه توسـط آن [حقـايق و نشانه هاي حق را ] نمي بينند،👤و گوشهايي است كه به وسيله آن [سخن خدا و پيامبران را] نميشنوند،🐄 آنان مانند چهارپايانند بلكه گمراه ترند؛👤اينانند كه بي خبر و غافـل [ازمعـارف و آيات خداي]اند.
بيگمان، ديدن و شنيدن ظاهري در اين آيه مد نظر نيست،بلكه مقصود آيه شريفه اين است كه موعظه و سخن نيك در قلب اين افراد اثر نمي كند. البته منظـور از قلـب ، این قلب ظاهري در سينه انسان نيست،بلكه مقصود وجود و باطن آدمي است.يعنـي موعظـه به وجود و باطن اين افراد تأثير نمي كند.
همچنـين مقـصود از چـشم و گـوش ،ديـدن بـا بصيرت و نگريستن با ديده عبرت و شنيدن حقيقت است.چشم را فايده آن است كه دلبر بيند ور نبيند چه بود فايده بينايي را
♦قرآن دربارة اين افراد ميفرمايد:✨«أُولَـئِك كَالأَنْعامِ بلْ هم أَضَلُّ»؛🔹آنان مانند چهارپایانند بلكه گمراهترند.
⁉چرا اين افراد مورد خطاب شديد قرآن قرار گرفته اند،به طـوريكـه جايگـاه آن هـا از حيوانات نيز پستتر است؟
♥قرآن كريم در ادامه آن ها را چنين معرفي ميكند:✨ «أُولَـئِكهمالْغَافِلُونَ»؛🔹اينان، بيخبر و غافل [از معارف و آيات خداي]اند.
از آن جا كه انسان در زمينه حواس ظاهري با حيوانات مـشترك اسـت،اگـر تنهـا از همين حواس ظاهري استفاده كند و فقط به تقويت همين جنبه ظاهري و مادي بپـردازد،در مرتبه حيوانات قرار ميگيرد⬇؛ چرا كه حيوانات جـز خـوردن و خوابيـدن و تمـايلات جسمي، پيشرفت ديگري ندارند .
اما آن چه باعث برتري انسان بر حيوان مي شود، همـان قوه تعقل او است.بنابراين در صورتي كه آدمي از اين قوه استفاده نكند،در مرتبه نازلتر از حيوانات قرار ميگيرد؛ زيرا اگر حيوان تنها به جنبه مادي خود مي پردازد، غير از اين جنبه چيـز بـالاتري نداردكه از آن استفاده كند.
يعني در طي كردن مسير كاملاً مجبور است.اما انسان با وجود اينكه داراي قوه تعقل است، مخير نيز مي باشد و اگر از اين مقام والاي خود بهره نگيـرد، پايينتر از حيوانات خواهد شد و به مرور زمان به كوردلي و غفلت گرفتار مي شود.
در آيه ديگر ميفرمايد:
✨ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعلی سَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ وَأُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ🔹اينان كساني هستند كه خـدا بـر دل و گـوش و چشمـشان مهـر [شـقاوت ] زدهو اينـان بيخبران واقعي اند.
اين افراد با انسانهاي ديگر هيچ فرقي ندارنـد . يعنـي از لحـاظ ظـاهري داراي قلـب ، گوش و چشم هستند؛اما خداوند بر قلب باطني و بصيرت و درك آنـان مهـر زده اسـت يعني، آنان نميتوانند از آن قلب و نور باطني استفاده كنند؛چرا كه نميخواهند آگاه شوند.آنها آيات خدا را ميشنوند، اما به آن عمل نميكنند.