خانه / اسلايد / ادامه مناجات شعبانیه/نکاتی از این فراز

ادامه مناجات شعبانیه/نکاتی از این فراز

 ادامه مناجات شعبانیه

اِلهی اِنْ حَرَمْتَنی فَمَنْ ذَا الَّذی یَرْزُقُنی؟ وَ اِنْ خَذَلْتَنی فَمَنْ ذَا الَّذی یَنْصُرُنی؟اِلهی اَعُوذُ بِکَ مِنْ غَضَبِکَ وَ حُلُولِ سَخَطِکَ.

معبود من! اگر تو محرومم کنی، کیست که روزیَم دهد؟و اگر تو خوارم نماییچه کسی یاریم خواهد کرد.معبود من! از غضب تو و فرود آمدن خشم تو به تو پناه می برم.

نکاتی از این فراز:

۱٫ خداوند، تنها روزی رسانِ بنده است.

۲٫ عزّت به دست خداست.

۳٫ بهترین پناه از غضب خدا، خود خداوند است.

اِلهی اِنْ حَرَمْتَنی فَمَنْ ذَا الَّذی یَرْزُقُنی؟

خداوند صاحب روزی

رزق به دو گونه است:رزق مادی و رزق معنوی. رزق مادی همانند: آب، خاک، غذا، لباس، خانه، بهره داشتن از زیبایی ظاهر و همانند آنها و رزق معنوی همانند: علم، تقوی،عرفان، آبرو، عزت در میان اجتماع و همانند آنها.

در این فراز از مناجات نیز که در واقع جلوه ای از توحید ناب، متجلی شده است، تمامی رزق ها، به حق تعالی منتسب شده  و اینکه روزی تنها به دست اوست، تا آنجا که اگر او بنده را از روزی محروم سازد، هرگز کسی دیگر نمی تواند به او روزی برساند.

در قرآن کریم این گونه به این امر، اشاره شده است:

قُلْ مَنْ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّماءِ وَ اْلأَرْضِ أَمَّنْ یَمْلِکُ السَّمْعَ وَ اْلأَبْصارَ وَ مَنْ یُخْرِجُالْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ یُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَ مَنْ یُدَبِّرُ اْلأَمْرَ فَسَیَقُولُونَ اللّهُ فَقُلْأَ فَلا تَتَّقُونَ. (یونس: ۳۱)

بگو! چه کسی شما را از آسمان و زمین روزی می دهد؟چه کسی است که به شما چشم و گوش عطا می کند؟چه کسی، از مرده زنده و از زنده مرده برمی انگیزد؟و چه کسی تدبیرِ امور را به عهده دارد؟

خواهند گفت: خداوند.پس بگو! چرا تقوی پیشه نمی کنید.و در جای دیگر نیز می فرماید:

«إِنَّ اللّهَ هُوَ الرَّزّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتینُ؛همانا روزی دهنده،تنها خداست که صاحب قدرت و اقتدار ابدی است.» (ذاریات: ۵۸)

چنان پهن خوانِ کَرَم گسترَد                  که سیمرغ در قاف قسمت خورَد

مهیا کنِ روزیِ مار و مور                      اگر چند بی دست و پایند و زور
سعدی

گرچه مراد از رزق در آیات فوق، می تواند شامل مادی و معنوی باشد ـ که فقط به دستِ خداوند است

ـ اما مناسب است در غالب دو آیه دیگر،به دو نوع از رزق معنوی نیز اشاره شود که آنها نیز، تنها در اختیار خداوند بزرگ بوده وپروردگار، آنها را نیز از ناحیه خود می داند.

در آیه اول، حق تعالی، نعمت و روزی معنوی بزرگ تزکیه نفس را، که نصیب بنده ای می شود، از عنایات خود، در حق بنده دانسته
و چنین می فرماید:وَ لَوْ لا فَضْلُ اللّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَکی مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَدًا وَ لکِنَّ اللّهَ یُزَکّی مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ. (نور: ۲۱)

و اگر فضل و رحمت و عنایت خداوند، نصیبِ شما نمی شد، احدی از شما به تزکیه نفس و آراسته شدن به تقوی موفق نمی شدید،
ولی این خداست که هرکه را خواهد مُهذَّب می سازد، و خداوند شنوا و داناست.

🌷ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند
حافظ

👈و در آیه دیگر،

🌷رزقِ علمی را نیز که از روزی های معنوی است،
این گونه به خود منتسب می داند:

🌷«عَلَّمَ اْلإِنْسانَ ما لَمْ یَعْلَمْ؛
خداوند، عالم نمود انسان را آنچه را که نمی دانست» (علق: ۵)

👈و نیز در آیه دیگر خطاب به پیامبرش می فرماید

🌷«وَ عَلَّمَکَ ما لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ؛
و خداوند، آنچه را که نمی دانستی به تو تعلیم داد.» (نساء: ۱۱۳)

👈غرض آنکه تمامی رزق و روزی ـ چه مادی و چه معنوی ـ به دست پروردگار و به اذن اوست،

👈و اگر او کسی را از این رزق محروم سازد، روزی دهنده دیگری وجود ندارد.

🌷وَ اِنْ خَذَلْتَنی فَمَنْ ذَا الّذی یَنْصُرُنی

ادامه 👆👆👆
🌷خداوند صاحب عزت

🌷چون عزت از ناحیه خداست، اگر او دریغ فرماید، بنده به جُز از خداوند صاحب عزت از چه راهی می تواند، کسبِ عزت نماید.

👈و چون ذلت و خواری نیز از سوی اوست، اگر او بنده ای را ذلیل نماید، چه کسی جز او می تواند، بنده را یاری رساند:

💧گر ز چشمِ همه خلق بیفتم سهل است
تو مینداز که مخذول تو را ناصر نیست
حافظ

چاره ما ساز که بی چاره ایم
گر تو برانی به که روی آوریم
نظامی

حکایت

👈مورخان نوشته اند:
در تاریخِ خلفای عباسی، اَلْقاهِرُ بِاللّه برادر الْمُقْتَدِر بِاللّهِ، تنها دوسال سلطنت کرد که خلافتش شامل سرزمین های ایران و عراق و حجاز و مصر و سوریه و غیره می شد.

گروهی از اَتراک ریختند، او را کور کردند و از خلافت عزلش کرده و اموالش را هم بردند.

روزی در مسجد جامع بغداد، او را دیدند که به واسطه کوری عصایی به دست گرفته و در صف جماعت، می گردد و می گوید:
رحم کنید بر کسی که دیروز بر شما حکومت می کرد و امروز به کمک شما نیازمند است.

👈 چه نیکو در قرآن آمده است:

🌷قُلِ اللّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ تُوءْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ. (آل عمران: ۲۶)

🌷بگو! بار خدایا ای پادشاهِ مُلکِ هستی، تو هر که را که خواهی مُلک و سلطنت عطا می کنی
و از هر که خواهی، سلطنت را می گیری،

🌷و هر که را خواهی عزت دهی و هر که را خواهی خوار می کنی.
تمامِ خیر، تنها به دستِ توست.
به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.

همچنین ببینید

چیستی زهد

چیستی زهد زهد که در فارسی از آن به ساده زیستی تعبیر می کنیم، چنان …

شرح مناجات شعبانیه 

عناوین اصلی شرح مناجات عبارتنداز: اجابت دعا، ابتدای دعا به صلوات ، صلوات بر پیامبر …

مناجات شعبانیه 

مناجات شعبانیه    تاکید بر خواندن مناجات شعبانیه مناجات «شعبانیه» را خواندید؟ بخوانید آقا! مناجات …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *