زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
راه سعادت با قرآن در زندگي
شهادت؛ بالاترين درجه يقين
اگر در اين يقين نيز بسيار پيش رود و قوي گردد،به مرحله بالاتري که مي‌رسد «حق اليقين» است:
✨ «إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ »؛🔹 [آن‌چه درباره اين سه طايفه بيان شد] بي‌ترديد اين است همان حقّ يقيني.
در اين حالت، انسان به راستي خداوند را هميشه حاضر و ناظر مي‌داند. کسي که به اين مقام مي‌رسد، داراي ورع مي‌شود و زاهد مي‌گردد.اين فرد به خدا توکل دارد و تسليم اوست. براي اين انسان کشف و شهود صورت مي‌گيرد.
هر انساني تمنا مي‌کند که بالاترين مقام را داشته باشد و بالاترين مقامي‌را که آدمي مي‌تواند به آن برسد «شهادت» در راه خداست. بالاترين مقام شهدا را شهداي کربلا دارند،چون خالصانه و با آگاهي از اين‌که به هيچ مقام دنيايي نمي‌رسند و در روز عاشورا همگي کشته خواهند شد،
تا آخرين لحظه‌هاي عمرشان از ولي خدا و فرزند رسول الله دفاع کردند. از بين اين هفتاد و دو نفر، بعد از امام حسين علیه السلام حضرت عباس داراي مقام بالاتر و ويژه‌اي است که تمام شهيدان در بهشت آرزوي مقام او را دارند.
ممکن است اين سؤال به ذهن خطور کند، که همگي در يک‌زمان و مکان به شهادت رسيدند؛پس چرا مقام يک نفر از ديگران بالاتر است؟
اين مسأله‌اي بين انسان و خدا است؛ چون کسي که بيش‌ترين آگاهي را از قلوب بندگانش دارد و ميزان اخلاص آنها را مي‌داند، همانا خداوند است. چنان‌که گفتيم، ايمان و اخلاص و يقينِ همه مردم در يک درجه نيستند،بلکه درجات مختلفي دارند.
در تاريخ کربلا مي‌خوانيم، گروهي از اصحاب امام حسين به همراه ايشان از مکه به سوي کربلا حرکت کردند، اما برخي از آنها از نيمه‌راه بازگشتند و عده‌اي هم در نيمه راه به امام ملحق شدند.
حتي پيوستن به ياران امام حسين در آخرين لحظه نيز صورت گرفت؛ مثلاً «حُر بن يزيد رياحي» در آخرين لحظه به سپاه امام پيوست.يعني در لحظه آخر، ميان جهنم و بهشت يکي را انتخاب کرد و با اين‌که سرلشکر گروهي بسيار بود، خيل سربازان خود را رها کرد تا رضايت خدايش را جلب کند و با الحاق به سپاه امام، براي کشته شدن آغوش باز کرد و به اين مسأله يقين داشت که سعادت در شهادت است.
🔴 کرامت انسان در تقواست
✨«إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ»؛🔹 بي‌ترديد گرامي‌ترين شما نزد خدا پرهيزكارترين شماست.🔹 به‌يقين، خدا دانا و آگاه است.
دراين آيه، براي کرامت و تقوا درجاتي مشاهده مي‌شود. باکرامت‌ترين شما نزد خدا با تقواترين شماست. همانا خداوند به آن‌چه در دل بندگانش مي‌گذرد، آگاه است.
پس با اين حساب، من و شما نمي‌توانيم دربارۀ ايمان و تقوا و آن‌چه در قلوب ديگران مي‌گذرد، نظر دهيم. زيرا بسياري ايمان و تقوا به فراواني علم انسان نيست؛بلکه به قلب او است که تا چه اندازه با خدا باشد و خالصانه در هر عملي خداوند را در نظر بگيرد و هدفي جز او نداشته باشد.