ولایت تکوینی

آیا در آفرینش موجودات هدفی نهفته است؟

ممکن است سئوالی در ذهن بعضی مطرح شود که آیا در آفرینش موجودات هدفی نهفته است؟

این مسئله یکی از پیچیده ترین مسائلی است که توجه همه دانشنمدان جهان و بلکه همه افراد متفکر بشر را به خود جلب نموده است. و در حقیقت گمشده اصلی انسانها و همه مکتبهای جهان، هدف از آفرینش است.

اصولا هستی یعنی مجموعه آسمانها و زمین و همه موجودات، و انسان می خواهد بداند به کدام منظور آفریده شده اند؟ و از همه مهمتر در خصوص انسان که به چه منظور خلق شده است؟

آیا آفرینش هدفی متعالی را تعقیب می کند یا همانند سنگ آسیاب سرگردان به دور خود می چرخد؟

آیا انسان از خاک برخاسته و دوباره به خاک بر می گردد و نابود می گردد؟ و یا اینکه بسوی بی نهایت گام بر می دارد؟

برای پاسخ به این سئوالات به آیات قرآن و احادیث معصومین متوسل میشویم. خداوند هستی بخش میفرماید:

أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ ۗ مَا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُسَمًّى ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ لَكَافِرُونَ
آيا در [خلوت] درون خود انديشه نكرده‏اند ؟ [كه] خدا آسمان‏ها و زمين و آنچه را ميان آنهاست ، جز به حقّ و براى مدتى معيّن نيافريده است ؛ و همانا بسيارى از مردم به لقاء پروردگارشان كافرند.