انسان در سیاست اسلامی

انسان در سیاست اسلامی
ایجاد جامعه ای خداگونه، در درجه اول نیاز به رهبری خداگونه و خلیفة الهی دارد. وظیفه حاکم، فراهم کردن شرایط و مقدمات لازم برای خلیفة الهی انسان، و از پیش پا برداشتن موانع و مشکلات برای رسیدن انسانها به جانشینی خدا در زمین است.
انسان در این دیدگاه یک حیوان، یک برده، یک موجود نفهم و ذلیل و خوار نیست، بلکه موجودی است که باید «استعدادهای نهفته او برای جانشینی خدا در زمین» شکوفا گرد^د.
لذا این
«رهبران الهی باید خود راه یافته باشند».
وظیفه خلیفة الله و رهبر الهی تربیت انسانها، اصلاح جامعه، اصلاح نفوس، و اصلاح عقاید و اخلاق و دین مردم است. او معلم بشریت است. {خلیفه خدا مظهر اسماء الله است}.
و اوست که می تواند مردم را با خدا و اسماء و صفاتش آشنا کند، چون خود بیشترین فردی است که به این معرفت نائل شده، لذا چون خود راه را پیموده راهنمای خوبی است.
مسیر خلیفة الله و رهبران الهی مسیری است که با علم و نورانیت و کمال سازش دارد. رهبران الهی مردم را از ظلمات به سوی نور هدایت می کنند. و مسیر او مسیر علم و عدالت و انسانیت است.
و نیز تمام احکام اسلام، برای تربیت انسان است تا در پرتو این احکام الهی و تحت تربیت رهبران الهی در مکتب اسلام به کمال انسانیت برسد. پس نقشه متکاملی که می تواند انسان را به کمال انسانیت برساند، آن سیاست اسلام است.
اسلام میخواهد که انسان به آن معرفت برسد که در قول و قلب و عملش «وحده لا اله الا هو» حکمفرما باشد.
اگر انسان تحت تربیت الهی قرار گرفت و به معرفتی برسد که خدای خود را
«هو الاول و الاخر و الظاهر و الباطن» بداند،
خواهد فهمید که رازق و قادر و معزّ فقط اوست. یعنی خدا را به این عظمت باید شناخت.
انسان زمانی مسلمان حقیقی و موحد می شود، که به هدف خلقت یعنی عبودیت برسد، و حقیقت عبودیت با معرفت الله و عبادت آگاهانه و خالصانه توام است. لذا نیاز به مربی دارد.