فلسفه نبوت

فلسفه نبوت
هر انسان عاقلی پس از قبول اصل توحید تصدیق می کند که حتماً از آفرینش این جهان پهناور هدفی منظور بوده است. و واضح است که هدف از آفرینش چیزی نیست که به ذات مقدس خداوند باز گشت کند. زیرا او وجودی است بی نهایت، و چیزی کم ندارد، و هیچ کمالی را فاقد نیست که بخواهد با آفرینش جهان، کمبود خود را جبران کند.
او سرچشمه و منبع هر کمالی است، و هیچ کمالی خارج از وجود او نیست که بخواهد آن کمال را تحصیل کند.
از این بیان نتیجه می گیریم که هدف آفرینش چیزی است که بر ما آفریدگان بر می گردد، و بعبارت ساده تر، « هدف از آفرینش، همان تکامل ما انسانهاست».

لوازم تکامل:
روشن است که تکامل همه جانبه انسانها متوقف است بر این که اول خداوند یک سلسله آکاهیها و تعلیمات صحیح را در اختیار آنان بگذارد.
دوم اینکه: برای تربیت آنان مربیان کامل و نمونه بفرستد.
و نیز بستگی دارد به اینکه برای اداره صحیح زندگی اجتماعی، قوانینی که سعادت آنها را تضمین می کند، داشته باشند.
و این سه اصل با آمدن پیامبران تأمین می شود، و رسالت پیامبران در جوامع انسانی تأمین همین سه موضوع است.
بنابراین: لازم است خداوند پیامبرانی برای انسانها بفرستد، زیرا در غیر این صورت هدف او از آفرینش انجام نمی شود و غرضش نقض می گردد، و نقض غرض از هیچ عاقلی روا نیست، چه برسد به خدای حکیم علی الاطلاق. این است دلیل اجمالی نیاز انسانها به پیامبران و لزوم بعثت آنان