خانه / اسلايد / سبب معراج

سبب معراج

سبب معراج
می فرماید: منزه است آن خدائی که بنده اش را در یک شب از مسجد الحرام به مسجد اقصی برد. 
«سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَىٰ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى»
چرا؟ ، این سفر شبانه خارق العاده، بخاطر آن بود که بخشی از آیات عظمت خود را به او نشان دهیم.
«لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا»
در پایان اضافه می کند
«إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ »
(خداوند شنونده و بیناست)
اشاره به این که، اگر خداوند پیامبرش را به این افتخار برگزید بی دلیل نبود، زیرا او گفتار و کردار آن چنان شایسته ای داشت که این لباس بر قامت او زیبا بود، خداوند گفتار پیامبرش را شنید و کردار او را دیده و لیاقتش را برای این مقام پذیرفته.
کلمه «عبد» نشان می دهد که این افتخار و اکرام به خاطر مقام عبودیت و بندگی پیامبر(ص) بود، چرا که «بالاترین مقام انسان بندگی است».
بزرگترین مقام برای انسان آنست که بنده راستین خدا باشد جز در پیشگاه او جبین نساید، و در برابر فرمان او تسلیم و در هر گامی جز رضای او را نخواهد.
شخصیت رسول(ص) مثل یک انسان معمولی نبود و بدون رشد فوق العاده عواطف و استعدادهای انسانیش قادر به تحمل این مقام و عظمت وحی و معراج نبود این طور نیست که هر کسی می تواند سنگینی و عظمت وحی را تحمل کند.
پیامبر(ص) بمقام کمال انسانیت رسیده بود، و تمام استعدادهای انسانی در او شکوفا شده بود و خداوند بشری را لایق تر از این مقام پیامبری غیر از محمد(ص) نمیدانست.
از این رو مقام بزرگ معراج شامل او شد چون بنده ای بود که هیچیک از بندگان خداوند به آن مقام نرسیده و نمی رسد. در سوره نجم عظمت او را بیان می کند و بعد از سوگند می فرماید:
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ
هرگز دوست شما محمد(ص) منحرف نشده و مقصد را گم نکرده، او همیشه در مسیر حق گام بر می دارد، و در گفتار و کردار کوچکترین انحرافی ندارد.
هرگونه انحراف، جهل و گمراهی و اشتباه را از پیغمبرش نفی می کند. و تهمتهائی را که در این زمینه از طرف دشمنان به او زده می شود خنثی می نماید. بعد هم برای تأکید مطلب می فرماید:
«وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ»
هرگز او از روی هوی نفس سخن نمی گوید. چرا که سرچشمه همه ضلالتها و گمراهیها غالباً پیروی از هوی نفس است. سپس با صراحت تمام می گوید: آنچه او آورده تنها وحی است که از سوی خداوند باو فرستاده :
« إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ »
از خودش چیزی نمی گوید و قرآن ساخته و پرداخته فکر او نیست همه از ناحیه خداست و دلیل و ادعا در خودش نهفته است.
بررسی آیات قرآن به خوبی گواهی می دهد که هرگز یک انسان هر قدر عالم و متفکر باشد، چه رسد به انسان درس نخوانده ای که در محیطی مملو از جهل و خرافات پرورش یافته باشد، هرگز قادر نیست سخنانی چنین پر محتوا بیاورد که بعد از گذشتن قرنها الهام بخش مغزهای متفکران است. و می تواند پایه گذار مدینه فاضله برای سیر انسان به کرامت و سعادت دنیا و آخرت باشد.
و ضمناً باید توجه داشت این سخن تنها در مورد آیات قرآنی نیست، بلکه به قرینه آیات گذشته احادیث و سنت پیامبر(ص) را نیز شامل می شود که آن هم بر طبق وحی الهی است.
چرا که این آیه به صراحت می گوید: او از روی هوی سخن نمی گوید هر چه می گوید وحی است.
همانطور که وقتی حضرت دستور دادند که تمام درهای خانه هائی که به مسجد پیامبر(ص) گشوده بود بسته شوند جز در خانه علی، این امر بر مسلمانان گران آمد حضرت فرمود:
«یا ایها الناس ما انا سددتها و لا انا فتحتها و لا اخرجتکم و اسکنته، تم قرأ : والنجم اذا هوی تا ما ینطق علی الهوی ان هو وحی یوحی».
ای مردم نه من بستم و نه گشودم، و من شما را از مسجد بیرون نکردم و او (علی) را سکونت دادم. .(آنچه بود وحی الهی، و فرمان خدا بود).
پس آنچه در غدیر اتفاق افتاد و حدیث ثقلین، وحدیث سفینه و احادیث بسیار دیگر راجع به اهل بیت جای مناقشه نیست زیرا «ماینطق علی الهوی ان هو الا وحی یوحی».
این حدیث که بیانگر مقام والای امیرالمؤمنین علی(ع) در میان امت اسلامی بعد از شخص پیامبر(ص) است، نشان می دهد که نه تنها گفته های پیامبر(ص) بر طبق وحی است، بلکه اعمال و کردار او نیز چنین است.

همچنین ببینید

چیستی زهد

چیستی زهد زهد که در فارسی از آن به ساده زیستی تعبیر می کنیم، چنان …

شرح مناجات شعبانیه 

عناوین اصلی شرح مناجات عبارتنداز: اجابت دعا، ابتدای دعا به صلوات ، صلوات بر پیامبر …

مناجات شعبانیه 

مناجات شعبانیه    تاکید بر خواندن مناجات شعبانیه مناجات «شعبانیه» را خواندید؟ بخوانید آقا! مناجات …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *