نکته ها
*از امام کاظم(ع) پرسیدند: چرا در این سوره نامی از حورالعین در پاداش ابرار و اهل بیت پیامبر(ع) مطرح نشده است؟ امام (ع) فرمود: به خاطر مقام حضرت فاطمه زهراء (س).
* امام صادق (ع) از رسول خدا(ص) نقل می کنند: هنگامی که بهشتیان وارد بهشت می شوند، با درختی روبرو می شوند که سایه ای گسترده دارد و از پای آن دو چشمه جاری است، آنان در چشمه ای خود را می شویند واز چشمه دیگر می نوشند و پس از آن هیچ بیماری و ناراحتی در بدن آنها رخ نمی دهد و این است معنای «سقاهم ربّهم شراباً طهوراً»
نعمت های بهشت
*میان نعمت های بهشتی یا نعمتهای دنیا تفاوت های بسیاری وجود دارد که در اینجا گوشه ای از آنان اشاره می کنیم:
یسیار و زیادند: «فاکهة کثیره»
موسمی و فصلی نیستند: «لا مقطوعة»
در بهره گیری از آنها یچ مانعی نیست : «لا مقطوعة».
بهشتیان در استفاده از آنها حس انتخاب دارند: «ممّا یتخیرون».
برای هر نوع اشتهایی، نعمتی موجود است.«ممّا یشتهون».
استفاده از آنها آفات و عوارضی به دنبال ندارد: «لا یصدّعون».
بهره گیری از آنها بدون زحمت است.«و ذلّلت قطوفها تذلیلاً».
هر چه بخواهید، خادمان برایتان فراهم می کنند. «و یطوف علیهم».
خادمان بهشتی هم زیبا هستند : «لؤلؤاً منثوراً» هم پیر نمی شوند: «مخلّدون».
کامیابی در کمال آرامش است: «علی الارائک متّکئون»
در بهشت حسادت و رقابت در آنجا راهی ندارد.«نزعنا ما فی صدورهم من غلّ»
نعمت ها با رضا و سلام پروردگار همراه است.«و رضوان من الله اکبر» ، «سلام قولاً من ربّ رحیم»
ذریّه مؤمن به آنها می پیوندند و کامیاب می شوند: «الحفنا بهم ذریتهم»
با اولیای الهی همسایه می شوند.«و هم جیرانی»
نعمت های بهشتی متنوع اند.«و انهار من لبن …و انهار من عسل»