ده وصف از اوصاف پروردگار

نکته ها:
ده وصف از اوصاف پروردگار
در شش آیه مجموعه ای از صفات خداوند بیان شده ، که مجموعاْ‌ ده صفت یا ده اسم از اسماء الحسنی را بیان می کند.
«غنی، حمید، عزیز، حکیم، سمیع، بصیر، خبیر، حق، علی و کبیر»، این از یک نظر ،
از سوی دیگر در آیه اول از (خالقیت) خداوند سخن می گوید . و در آیه دوم (مالکیت مطلقه) و در آیه سوم از (علم بی انتهایش) بحث می کند و در آیه چهارم و پنجم از قدرت نامتناهیش و در آخرین آیه نتیجه می گیرد کسی که دارای این صفات است حق است. و غیر او همه باطل و پوچند.
اول می گوید: « وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ »
اگر از آنها بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را خلق کرده ؟، بطور قطع در جواب می گویند (الله) . این تعبیر در آیات دیگر قرآن دیده می شود در سوره عنکبوت ۶۱-۶۳ بیان می دارد :
وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۖ فَأَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ ﴿٦١﴾ اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٦٢﴾ وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ نَزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِ مَوْتِهَا لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۚ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ ﴿٦٣﴾
اگر از آنان [كه شرك مى‏ورزند] بپرسى : چه كسى آسمان‏ها و زمين را آفريده و خورشيد و ماه را مسخّر كرده ؟ بى‏ترديد خواهند گفت : خدا . پس چگونه [از حق به باطل] منحرف مى‏شوند ؟ !«۶۱» خدا رزق را براى هركس از بندگانش بخواهد وسعت مى‏دهد و يا تنگ مى‏گيرد ؛ يقيناً خدا بر هر كارى تواناست ،«۶۲» اگر از آنان بپرسى : چه كسى از آسمان آبى نازل كرد و به وسيله آن زمين را پس از مردگى‏اش زنده ساخت ؟ بى‏ترديد خواهند گفت : خدا . بگو : همه ستايش‏ها ويژه خداست [و مشركان دور از حقيقت‏اند] ، بلكه بيشترشان تعقّل نمى‏كنند .«۶۳»
و نیز در سوره زمر آیه ۳۸ می خوانیم:
وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۚ قُلْ أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِيَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ ۚ قُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ ۖ ^{عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ}
اگر از آنان بپرسى چه كسى آسمان‏ها و زمين را آفريد ؟ بى‏ترديد مى‏گويند : خدا . بگو : پس مرا درباره معبودانى كه به جاى خدا مى‏پرستيد خبر دهيد ، كه اگر خدا آسيبى را براى من بخواهد ، آيا آنها مى‏توانند آسيب او را از من برطرف كنند ؟ يا اگر رحمتى را براى من بخواهد ، آيا مى‏توانند رحمتش را باز دارند ؟ بگو : خدا مرا بس است . توكل كنندگان فقط بر او توكل مى‏كنند .
و نیز در سوره زخرف آیه ۹ می فرماید:
^{وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ}
اگر از آنان بپرسى آسمان‏ها و زمين را چه كسى آفريده است ؟ قطعاً خواهند گفت : آنها را همان تواناى شكست‏ناپذير و دانا آفريد.