مالکیت مطلق فقط برای خداست

مالکیت مطلق فقط برای خداست
« لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ ^»
از آن خداست آنچه در آسمانها و زمین است. چرا که خداوند بی نیاز و شایسته ستایش است. پس مسئله خالقیت، و ثبوت خالقیت نیاز به دلیل دیگر بر مالکیت نیست می فرماید:
« لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ » بدیهی است آن کس که خالق و مالک است مدبر امور جهان هم است.
بدین ترتیب بخشهای سه گانه توحید: (توحید خالقیت، توحید مالکیت، توحید ربوبیت) ثابت می گردد.
و کسی که چنین است از همه چیز بی نیاز و شایسته است بهر گونه ستایش؛ هو الغنی الحمید. او غنی علی الاطلاق است ؛ و حمید از هر نظر است چرا که هر موهبتی در جهان است به او باز می گردد، و هر کس هر چه دارد از او است.
و خزائن همه خیرات به دست او است و این دلیل زنده غنای او می باشد.
لذا ما هر چه را ستایش می کنیم در حقیقت او را ستایش کرده ایم.
اگر گُلی را ، یا زیبائی را ستایش می کنیم زیبایی گل از اوست. در حقیقت او را ستایش کرده ایم پس او حمید علی الاطلاق است. می فرماید:
« وَلَوْ أَنَّمَا فِی الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ کَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ ^»
اگر تمام درختان روی زمین قلم باشد و آب دریا و هفت برابر آن مرکب گردد (و نویسندگان معلومات و مخلوقات خدا را بنویسند) کلمات خدا تمام نمی شوند خداوند با قدرت و حکیم است ؛ کلمات خدا- مخلوقات خدا تمام نمی شود. یعنی این قلمها می شکند و این مرکب ها خلاص می شود و شرح اسرار مخلوقات و رموز جهان آفرینش و شماره آنها پایان نمی پذیرد.