زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
۳۲ـ «یا من له القدره و الکمال» (ای کسی که قدرت و کمال ، مخصوص اوست).
قدرت، یعنی حاکم بودن فاعل، به نحوی که اگر بخواهد انجام دهد و اگر نخواهد، انجام ندهد، و منظور از کمال ، مجموع جمال و جلال است.
توضیح اینکه خداوند، یک نظام و اندازه و قضا و قدر و مشیت ازلی و ابدی در عالم هستی دارد ، که منافاتی هم با قدرت او ندارد. به معنای اینکه کسی مختار است، و اختیار دارد که کاری را انجام دهد یا ندهد.
کلمه “قدر” با فتحه يا کسره دال به معنی اندازه گرفتن ، امکان و قدرت انجام کار و سخت گرفتن است مثلا در روزی و غیره و قدرتی که در این نام به خداوند نسبت داده می شود، هر سه مورد را شامل می‌شود . اسامی دیگری هم هست ، که دال بر هر یک از معانی فوق می باشد. کلمه “قدیر” به معنای قادر است، و “مقتدر” صیغه مبالغه قادر.
قرآن کریم می‌فرماید: سوره هود ۵۶
إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمْ مَا مِنْ دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا
من بر خداى يكتا كه پروردگار من و پروردگار شماست توكل كردم. هيچ جنبنده‌اى نيست مگر آنكه زمام اختيارش را او گرفته است. (۵۶)
انسان اگر چنین قدرتی را مسلط بر خود ببیند خیلی کنترل می شود و خيلي أرامش مي يابد.
