جلسه دهم: حیات معنوی

بسم الله الرحمن الرحیم وبه نستعین بارئ الخلائق اجمعین. الصلاة والسلام علی خاتم الانبیاء والمرسلین واهل البیت المعصومین .

السلام علی الحسین وعلی علی بن الحسین وعلی الاولاد الحسین وعلی اصحاب الحسین. یا لیتنا کنا معکم فنفوز فوزا عظیما.
قبلا بیان شد که کاروان امام حسین(ع) در روز دوم ماه محرم سال ۶۱ هجری وارد سرزمین کربلا شد، و سپاه حُر از مراجعت و یا از رفتن به سوی کوفه ممانعت نمود. امام دستور داد در همان صحرا خیمه ها را بر پا کنند.

ساعتها و لحظه ها می گذرد. و معلوم است که بالاخره جنگ شروع می شود. از روز دوم تا روز دهم، در این چند روز مرتب از طرف ابن زیاد سپاه وارد کربلا می شود. و تاکید بر جنگ میکند. از روز هفتم کاروان حسین (ع) را از آب منع کردند.

و آخرین لشکر، به فرماندهی شمر بن جوشن بود که با چهار هزار نفر مسلح، وارد کربلا می شود. و او نامه ای برای ابن سعد از طرف ابن زیاد آورد، که در این نامه به ابن سعد نوشته بود که شنیده ام میخواهی از راه صلح وارد گردی، اگر چنین فکر ی را در سر داری کنار برو، وفرماندهی را به شمر واگذار کن، عمربن سعد که تشنه ریاست ومقام بود، حاضر به این واگذاری نشد، بلکه تصمیم گرفت، فرمان ابن زیاد را اجرا کند و با حسین(ع) بجنگد.

بعد از ظهر تاسوعا دشمن قصد حمله داشت، حسین(ع) می گوید: دوست دارم که امشب به مناجات و نماز بپردازم لذا حضرت ابولفضل(ع) از طرف امام حسین (ع) مامور می شود، که برود و یک امشب را از آنها مهلت بگیرد. البته آنها اول قبول نکردند. ولی با مشورت بالاخره آن شب را به آنها مهلت دادند.

شب عاشورا شبی فراموش نشدنی:

شب عاشورا است. در کاروان کوچک حسین(ع) غوغائی بر پاست.از یکسو امام خطبه می خواند، و از دیگرسو جلسات مشاوره برای دفاع برپا می شود، همه درجوش و خروش هستند. صدا و ناله کودکان تشنه بلند است.

آوای پر شور:

صدای ملکوتی، و مناجات و زمزمه های عاشقانه حسین(ع) و یارانش در بیابان نینوا فضای ملکوت را معطر کرده بود، عده ای مشغول دعا و مناجات، و عده ای به تلاوت قران، و بعضی در حال نماز و راز نیاز با خالق خود هستند، بگونه ای که در روایات آمده “ولهم دوی کدوی النحل ما بین راکع و ساجد و قائم و قاعد ”
آنها زمزمه ای مانند زمزمه زنبورعسل داشتند، بعضی در حال رکوع و بعضی در سجده بودند، و بعضی درقیام و قعود با خدا سخن می گویند.

همین آوای پر سوزی که از دلهای پاکبازان و عاشقان خدا بر می خاست، باعث شد که عده ای از سربازان دشمن تحت تاثیر قرار به گیرند، وهمان شب ۳۲ نفر به سپاه امام حسین(ع) پیوستند