( ۵ ) بسم الله الرحمن الرحيم، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا حَنَّانُ، يَا مَنَّانُ، يَا دَيَّانُ، يَا بُرْهَانُ، يَا سُلْطَانُ، يَا رِضْوَانُ، يَا غُفْرَانُ، يَا سُبْحَانُ، يَا مُسْتَعَانُ، يَا ذَا الْمَنِّ وَ الْبَيَانِ .
۴۱ـ «اللهم انی اسئلک باسمک یا حنان» (خداوندا همانا من از تو به اسم حنان در خواست می کنم).
«حنّان» یکی از اسماء خداوند است . حنّان، مهر پيشگي خدا را مورد اشاره قرار داده و به اين معنا است که پروردگار با همه آفريده هايش با مهر و محبت رفتار مي کند.
قرآن کریم در باره حضرت یحیی (ع) می فرماید: «وَحَنَاناً مِّن لَّدُنَّا وَزَكَاةً وَكَانَ تَقِيّاً» و از جانب خود به او مهربانی و پاکی به او دادیم و تقوا پیشه بود .
میفرماید: از فضل خود ، بدو مهر و محبّت فراوان داديم ( و بر رحم و عطوفت عظيمش سرشتيم ) « حَنَاناً » : مهر و محبّت . رحم و عطوفت .
پس حنّان در لغت ، به معنای صاحب رحمت یا کسی که زیاد توجه و محبت و شفقت دارد ، است، حتی بر آنان که به او پشت کرده اند . و یا به معنی رحیم است . حنان و منان را رحمان و رحیم نیز ترجمه کرده اند .
البته صاحب رحمت ، یا رحیم و یا حنّان ، همه به معنای لطف و عطوفت است، ولی مصادیق آن متفاوت است ، هر چند همه ، حاوی معنای رحمت می باشد .
به حضرت عیسی (ع) در عهد جدید بخاطر همین حنّان بودنش (یوحنّا) گفته شده، حنان بودنش به خاطر رحمت و عطوفتی بود است که او را در جذب مردم به سوی خدا به خرج می داده است