تناسب در خواست با صفات

درخواست ما از خداوند باید به وسیله اسماء الهی باشد؛ البته درخواست باید با صفات تناسب داشته باشد. این را با تدبر در آیات قرآن می فهمیم. اصولا هنگامی که حاجتی از خدا می طلبیم، باید او را با صفاتی که با آن حاجت پیوند دارد وصف کنیم.

مثلاً عیسی مسیح(ع) هنگام درخواست مائده آسمانی(غذای آسمانی) چنین می گوید:
قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنْزِلْ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيدًا لِأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِنْكَ وَارْزُقْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ
عيسى بن مريم گفت: خدايا! اى پروردگار ما! براى ما از آسمان سفره‏اى پر از غذا نازل كن تا [روز] عيدى باشد براى اهل زمان ما و نسل آينده ما، و نشانه‏اى از سوى تو؛ و ما را روزى بخش كه تو بهترين روزى دهندگانى.

حضرت نوح، پیامبر بزرگ خدا، نیز این درس را به ما می آموزد، آن جا که برای پیاده شدن از کشتی در یک جایگاه مناسب، چنین دعا می کند:
وَقُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ
و بگو: اى پروردگار من! مرا در جايگاهى پرخير و بركت فرود آور، كه تو بهترين مهمان‏نوازى.

حضرت زکریا به هنگام در خواست فرزندی از خدا که جانشین و وارث او باشد، خدا را با صفت خیر الوارثین توصیف می کند و می گوید:

وَزَكَرِيَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ ﴿٨٩﴾ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ يَحْيَى وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَيَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ

و زكريا را [ياد كن] زمانى كه پروردگارش را ندا داد: اى پروردگارم! مرا تنها [و بى‏فرزند] مگذار؛ و تو بهترين وارثانى.«۸۹» پس [خواسته] او را اجابت كرديم و يحيى را به او بخشيديم و نازايى همسرش را براى وى اصلاح نموديم، آنان همواره در كارهاى خير مى‏شتافتند، و ما را از روى اميد و بيم مى‏خواندند، و پيوسته در برابر ما فروتن بودند.

امیدوارم خداوند به ما معرفتی عنایت کند که او را بشناسیم و به اخلاق حسنی او متخلق شویم.