اختلاف و تشتت مسلمانان 

اختلاف و تشتت مسلمانان
پس از پیامبر(ص) مسلمانان به گروههای متعددی تقسیم شدند یک گروه از مسلمانان شیعه نام گرفتند که ولایت امام علی (ع) و پس از او ولایت ائمه اطهار (ع) را پذیرفتند، که البته آنان هم به چند فرقه تقسیم شدند.
ویک گروه هم عنوان اهل تسنن را به خود گرفتند، آنان قائل هستند که پیرو سنت پیامبر(ص) می باشند. اما اگر عمیق تر به مسئله نگاه کنیم می بینیم که استفاده از لفظ (سنی ) یا (اهل تسنن) برای این گروه چندان صحیح نیست چرا که اگر در معانی عمیق باشیم می بینیم که ( شیعه) پیرو سنت پیامبر هستند نه آن گروه که سنی نام دارند، زیرا کسانی که از سخنان پیامبر(ص) و سنت او پیروی کردند آنها اهل بیت پیامبر (ص) بودند .
این عده که اهل تسنن نام دارند معتقدند که پیامبر (ص) پس از خود جانشینی تعیین نکرده واین امر را به امت واگذار کرده است که آنها برای خود رهبری را انتخاب کنند اما اینجا یک سؤال مطرح می شود :
اگر بحث بر سر(خلیفه پیغمبر) است، این تنها پیامبر است که می تواند خلیفۀ خود را انتخاب کند. امکان ندارد که امت, خلیفه یا همان جانشین پیغمبر(ص) را تعیین کنند.
به عنوان مثال در بعضی دول زمانی که ملک یا پادشاه از دنیا می رود شورایی تشکیل می شود، و فرزند یا ولیعهد او را به عنوان خلیفه و جانشین پادشاه انتخاب می کنند که این شورا مختص طبقه حاکمه است نه عامه مردم. حال در نزد آنان این مسئله مهم نیست که شخص صلاحیت این پست را داشته باشد یا خیر .
ویا در کشورهایی که انتخاب ریاست جمهوری توسط عامه مردم صورت می گیرد. آیا همه مردم به یک فرد مورد نظر رأی می دهند؟ مسلما خیر، عده ای به کاندیدای دیگر رأی می دهند وعده ای هم در انتخاب شرکت نمی کنند لذا رأی همه مردم به یک نفر نیست بلکه کسی رئیس جمهوری می شود که رأی اکثریت را به خود اختصاص دهد نه همه مردم .
و او طبق آن عهد خود به قانون اساسی بر مردم حکومت خواهد کرد. زیرا کمتر کشوری است که قانون اساسی آنان قانون خدا و اسلامی باشد..
به هر حال رئیس جمهور طبق قوانینی (قانون اساسی هر کشوری) که وجود دارد عمل می کند و افرادی که از قوانین سرپیچی کنند مورد عقاب واقع می شوند.
ولی مفهوم خلیفه با رئیس حکومت کاملا متفاوت است .
رئیس حکومت طبق قوانینی که وجود دارد عمل می کند به عنوان مثال در دوران گذشته در ایران بعد از اینکه پادشاهی از دنیا می رفت فرزندش جانشین او می شد گاهی اوقات فرزند پادشاه, کودکی بیش نبود اما با این حال سمت پادشاهی به او منتقل می شد و همه ارگانها مثل گذشته عمل می کردند و افرادی امور کشور را اداره می کردند گر چه گاهی اوقات مادر یا خواهر این پادشاه کوچک، بسیار حکیم و لایق بودند و اوامری را صادر می کردند اما در ظاهر امر عنوان پادشاهی به این پادشاه کم سن وسال اطلاق می شد .
لذا در این حالت رئیس حکومت کار زیادی را انجام نمی دهد و کشور توسط حزب خاص و یا نظام معینی همچون سرمایه داری ، یا دمکراسی و یا کمونیستی و.یا نظامهای دیگری اداره می شود .در این صورت هر کسی می تواند رئیس حکومت باشد در صورتی که خلیفه پیامبر اینچنین نیست .
خلیفۀ پیامبر باید صفات معینی داشته باشد هدف او ارضای مردم و یا حزب معینی نیست بلکه هدف او اجرای قوانین الهی است لذا باید صفاتی همچون صفات پیامبر(ص) داشته باشد .
و باید از لحاظ علم وایمان وعصمت و دیگر فضایل همانند پیامبر (ص) باشد .
کسی که خلیفه پیامبر است آیا می تواند عالم به کتاب خدا نباشد و نتواند پاسخگوی سئوالات عقیدتی مردم باشد ؟ باید خلیفه عالم به کتاب خدا باشد تا بتواند پاسخگوی سؤالات همه اقشار جامعه, طبق کتاب خدا باشد .
برادران اهل تسنن در برخی از امور با ما مشترک هستند مثلا آنها قائل هستند که خلیفه، مفروض الطاعه است، حتی اگر اشتباه کند در صورتی که شیعه مفروض الطاعه بدون چون وچرا را به فردی که معصوم نباشد و اشتباه می کند اختصاص نمی دهد .
بلکه در نزد شیعه پیامبر که مفروض الطاعه است چون معصوم است و هیچ اشتباهی از او سر نمی زند خدایش می فرماید : (وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى)(و از روی هوس سخن نمی گوید.)
واین فرد را تنها خداست که می تواند انتخاب کند ومردم نمی توانند این فرد را انتخاب کنند.
از نظر شیعه خلیفه و جانشین پیامبر علاوه بر اینکه رئیس حکومت است, رهبر روحانی نیز باید باشد و از همه مهمتر باید عالم به کتاب خدا باشد، و قوانین خدا را اجرا نماید.