اثبات وجود از نظر قران

اثبات وجود از نظر قران

قران بيشتر تأكيد بر وحدانيت خداوند دارد لذا اثبات وجود نيز ثابت مي شود . و علاوه از “راه فطرت ” ، و “قانون عليت و از راه عقل” ، در ايات فراواني خدا را با أسماء و صفات معرفي مي كند . و ضمن اينكه قران بسيار به تعقل و تفكر سفارش مي كند، ولي بيشتر از طريق فطرت كه اقرب الطريق است ، و اسهل الطرق ، به تفكر در أيات الله تأكيد دارد.

برای اثبات وجود نظام مبدإ آفرینش ، براهین متعدد و روشهای گوناگون است که از میان آنها فطری بودن گرایش به مبدأ جهان ، از همه عمومی تر و دلپذیر تر است.

ندایی از درون

عشق به خدا هميشه در جان ما بوده و خواهد بود و ايمان به خدا شعلهء جاويداني است كه قلب وروح را گرم ميسازد. لذا براي شناسایی خدا ما مجبور نيستيم راه هاي طولاني به پيمائيم بلکه اگر سري به اعماق وجود خودمان بزنيم همیشه صدای توحید و خداپرستی را از درون جان خود می شنویم مخصوصا در سختیها ، مشکلات و گرفتاریها، این ندای توحیدی رساتر و قوی تر میشود ، و ما بی اختیار بیاد خدا می افتیم و از قدرت بی پایان و لطف و محبت او یاری می جوییم و نام این ندای درونی «فطرت» است .

لذا «خدا پرستی، از اعماق روح و فطرت انسان سرچشمه گرفته» .

و «برای درک حقیقت باید با ایمان و تصفیه درون در آیات قرآن تدبر کرد».

قران مجيد مي گويد: «ونحن اقرب اليه من حبل الوريد».

انهایی كه به زبان خدا را انكار مي كنند، در اعماق روحشان ايمان به خدا وجود دارد لکن پيروزيها و موفقيتها مخصوصاً براي افراد كم ظرفيت ، ايجاد غرور مي كند وهمين غرور سر چشمه فراموشي مي شود ولی در تند باد مشكلات فطرت توحيد و خدا شناسي آشكار مى گردد .

قران مجيد در باره فرعون مي گويد:

ﻭﺑﻨﻲ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻳﺎ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻳﻢ ، ﭘﺲ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﻭ ﻟﺸﻜﺮﻳﺎﻧﺶ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺳﺘﻢ ﻭﺗﺠﺎﻭﺯ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﻠﺎﻱ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻥ ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﻓﺮﻭﮔﺮﻓﺖ .

ﮔﻔﺖ : ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩم ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﺟﺰ ﻫﻤﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﻨﻲ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ، ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪﮔﺎﻥ [ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻫﺎﻱ ﺣﻖ ] ﻫﺴﺘﻢ .

 

فطری بودن گرایش به مبدآ

در تبین فطری بودن و گرایش انسان به نظام امکانی جهان ، نظرهایی ارائه شده که بیک مطلب اشاره می کنیم :

بعضی می گویند: پناه بردن و گرایش انسان به هنگام بیچارگی و درماندگی به خدا ، حاکی از آن است که ریشه ارتباط با مبدأ آفرینش ، در انسان وجود دارد و همین معنای فطری بودن اعتقاد به مبدأ است.

ملا صدرا می گوید: وجود واجب متعالی امری فطری است ؛ چون در برخورد با حوادث سخت و ترسناک ، به حکم فطرت بر خدا توکل می کند و خود به خود به آن موجود سبب ساز متوجه می شود که مشکلهای او را آسان سازد.

بهمین جهت می بینیم که بیشتر عرفا برای اثبات وجود خدا و کارگردانی او در نظام هستی ، “به توجه و تضرعی” استدلال می کنند که انسان در موقع برخورد با حوادث ترسناک از قبیل غرق شدن در آب، یا حریق يا آتش در خود مشاهده می کند.

نظیر این سخن در قرآن آمده است ، می فرماید:

فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ

[مشركان تا در امنيت و آسايشند ، بر آيين شرك تعصّب دارند ،] پس زمانى كه در كشتى سوار مى‏شوند ، [و در وسط دريا امواج خطرناك آنان را محاصره مى‏كند] خدا را در حالى كه ايمان و عبادت را براى او [از هرگونه شركى] خالص مى‏كنند مى‏خوانند ، چون به سوى خشكى نجاتشان مى‏دهيم به ناگاه به آيين شرك روى مى‏آورند .

البته سوار کشتی شدن و در دریا بودن از باب تمثیل است نه تعیین . منظور این است که اگر انسان در موقعیتی قرار گیرد که برای نجات از خطر از وسایل عادی کاری ساخته نباشد، به قدرت نا محدود الهی پناه می برد و ان را می خواند.*

و دیگر اینکه : گرایش به کمال مطلق در هر انسانی وجود دارد و این مطلق خواهی انسان را بسوی خدا که کمال مطلق است سوق می دهد. این گرایش دلیل فطری بودن یاد مبدإ است