قرأن به أفرينش مكرر تذكر مي دهد
این جریان و مراحلی که این خاک از نخست طی کرده و به نطفه رسیده و آنوقت حرکت کمی و کیفی و پیدایش دستگاه عظیم بدن، اجزاء مختلف از کلیه و کبد و قلب و روده ها ـ و غیره، همچنین حواس ظاهری از چشم و گوش و غیره، که اگر جزئی از اجزاء هر کدام نباشد بدن نسبت به آن ناقص است “».
«در آیات آخر سوره آل عمران در باره آفرینش آسمانها و زمین و اختلاف شب و روز که نشانه هایی برای صاحبان خرد است “در قرآن مکرر از نشانه های قدرت ذکر شده تا مسلمانان این آیات را بخوانند و دقت کنند نه به خواندن تنها اکتفاء نمایند هر چند خواندنش خوب است ولی عمده نتیجه برای تدبر است.
و بنظر آیات خدا بودن باید به موجودات نگریست. یعنی با توجه آیت بودن اشیاء ، نبوده و بود شده پس پدید آورنده می خواهد آنوقت پدیده را مملو از حکمتها و قدرتها است این معانی را باید توجه کند چنین نظری لازم است بجهت آیتیت و نشانه خدا بودن»”.
“«خلاصه ، در معرفی حقیقت و مقام انسان باید گفت: انسان باید حقیقت خود را بشناسد که موجودی است روحانی و غیر مادی که فنا نا پذیر است برای مقصد بسیار عالی آفریده شده و باین عالم آمده »”