عظمت دریای معارف قرآن
قرآن به مانند دریایی است ، در کنار دریا، سنگهای کوچک، ریگ و شن وجود دارد؛ اما همینکه بیشتر به عمق دریا وارد شویم، جواهراتی نظیر: مروارید و مرجان عایدمان خواهد شد. البته رازها و اسرار بسیاری در دریاها وجود دارد که انسان تا به حال به آنها پی نبرده است:«یامن فی البحر عجائبه» استفاده انسانها از دریا متفاوت است. برخی به ساحل دریا میروند و از غروب دریا لذت میبرند، برخی نیز دریا را برای شنا میخواهند.
اما برخی دیگر خود را مجهز به وسایلی از قبیل: لباس غواصی، آموزشهای قبلی، به غواصی در قعر دریا میپردازند. بیتردید، اگر انسان بخواهد از دریا استفاده بیشتری کند، ناگزیر باید استعداد بیشتری داشته باشد و به قصد غوص و استخراج لؤلؤ و مرجان وارد دریا شود.
استفاده انسانها از بحر عمیق معارف قرآن نیز متفاوت است ، برخی تنها با فراگیری تجوید به ظاهر قرآن اکتفا میکنند، بعضی حتی این زحمت را هم بخود نمی دهند، و برخی اندکی به فراگیری تفسیر قرآن میپردازند. اما اگر انسان بخواهد از حقایق قرآن بهرهمند شود، باید تزکیه نفس کرده، و علومی را نیز فرا بگیرد تا اینکه بتواند حقایقی از قرآن را درک کند. افرادی که به حقایق قرآن کاملاً آگاهی دارند، همانا حضرت رسول(ص) و خاندان پاکش هستند؛ چرا که آنها «مطهرین» هستند.
تمسک به قرآن و حضرت رسول(ص) و ائمه اطهار(ع) باید با همدیگر باشد و یکی، بدون توجه به دومی هیچ نتیجهای نخواهد داشت.
چرا قرآن فقط مایه هدایت متقین(هدی للمتقین) است؟ البته قرآن در آیات دیگری فرموده است: «هدی للناس» . پس چرا ، هدایت برای متقین است؟ برای پاسخ به این سؤال به ذکر مثالی میپردازیم: هر روز، نور خورشید همهجا را فرامیگیرد و نسبت به همه انسانها یکسان پرتوافشانی میکند. عدهای از این نور استفاده میکنند و عدهای دیگر به اختیار خود از آن بهره نمیگیرند. آیا این مسأله مربوط به خورشید است؟
قرآن نیز سبب هدایت همه انسانهاست؛ اما اگر کسی نخواهد از آن استفاده کند، مسألهای است که به خود آن انسان باز میگردد . اگر کسی ـ مانند «متقین» ـ بخواهد استفاده بیشتری از قرآن و کلام خدا ببرد، این امکان برای او وجود دارد.
ولی حتی برخی از افراد به واسطه قرآن به جهنم میروند! اینها افرادی هستند که حجت بر آنها تمام شده است و با اینکه کلام خدا را میدانند، ایمان نمی اوردند و به ضلالتشان افزوده میشود. لذا قرآن از نظر اینکه «هدی للناس» است، مایه هدایت تمام انسانهاست. اما متقین چون هدایت اولی (یعنی هدایت فطری و هدایتهای اولیه) را قبول کردهاند، خداوند نیز به هدایت آنها میافزاید: «وزادهم هدی»؛ از اینرو، استفاده بیشتری از قرآن میکنند.
لذا چون غیر متقین، استعداد هدایت را ندارند! به خاطر داشتن حجابهایی بر قلبشان (ریب و شک و جهل و تعصب و ) نمیتوانند نورانیت قرآن را درک کنند، و گرنه خداوند راه هدایت را بر همگان باز کرده است، چنانچه میفرماید: «والله یقول الحق و هو یهدی السبیل» و در جای دیگر اینچنین میفرماید: «هذا کتابنا ینطق علیکم بالحق» که این آیه بیانگر صادق بودن دعوتش میباشد.