دو خطر بزرگ در برابر انسان

دو خطر بزرگ در برابر انسان
خداوند در این آیه انسان را به دو خطر بزرگ هوشدار می دهد و می فرماید:
« فَلَا تَغُرَّنَّکُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَلَا یَغُرَّنَّکُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ »
در واقع در برابر دو امر که در اول آیه بود «اتقوا- و اخشوا» ، دو نهی در این جا دیده می شود. زیرا اگر توجه به خدا و ترس از حساب و جزا در انسان زنده شود، ترسی از انحراف و آلودگی در او نیست ، مگر از دو راه- اینکه ممکن است زرق و برق دنیا واقعیتها را در نظر او دگرگون سازد و قدرت تشخیص را از وی بگیرد که حب دنیا ریشة همه گناهان است حب الدنیا رأس کل خطیئه.
دیگر از راه وسوسه های شیطانی او را فریب دهد و مغرور سازد از مبدء و معاد، از خدا و روز قیامت. اگر این دو راه نفوذ گناه بسته شود، دیگر هیچ خطری او را تهدید نمی کند .