زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
دنیا با تمام نعمتهایش زندان مؤمن است
و خروج از این دنیا آزاد شدن از این زندان تنگ و تاریک است، و یا از این نظر که ذکر نعمتهای فراوان گذشته ممکن است مایة غفلت و غرق شدن گروهی در نعمتها و در زندگی دنیا و انواع خوردنیها و آشامیدنیها (نوشیدنیها) و لؤلؤ، مرجان، مرکبهای سواری، لذا یادآوری می کند، که این دنیا جای بقا نیست، مبادا دلبستگی به اینها پیدا کنید، و از آنها در مسیر پروردگار بهره نگیرید که این تذکر خود نعمتی است بزرگ .نمونه
پس «کل من علیها فان»، اشاره به اینکه خبر از آینده می دهد، آنچه بر روی زمین است فانی بوده که مدت و اجل نشئه دنیا با فناء جن و انس سر می آید، و عمرش پایان می پذیرد، و نشئه آخرت طلوع می کند، و هر دو مطلب یعنی فناء جانداران صاحب شعور زمین (انس و جن) ، و طلوع نشئه آخرت که نشئه ی جزاء است، از نعمتهای والاء خدایتعالی است.
چون زندگی دنیا حیاتی است مقدماتی، برای غرض آخرت ، و معلوم است که انتقال از مقدمه به غرض و نتیجه نعمت است.
پس جواب اینکه فنا چه نعمتی است؟ حاصل جواب اینست که حقیقت این فنا انتقال از دنیا به آخرت و رجوع به خدای تعالی است، همچنانکه در بسیاری از آیات قرآن این فناء، به بانتقال نامبرده تفسیر شده، و فهمانده که منظور از آن فنای مطلق و هیچ و پوچ نیست.
و از ظاهر آیه چنین بر می آید که اشیاء در حدّ ذات خود فانی و ناچیز ، و باقی وجه الله است که در هیچ حالی فناء پذیر نیست.(مخزن).
