اول تزكيه نفوس بشر:
كه بالاترين وظيفه پيمبران است زيرا مادامي كه نفس بشر از كثافات اخلاقي كه مهم ترين آنها تخليه از شرك است و ناشي از جهل و كبر و تعصّب و خودخواهي و غير آن است و نيز از باقي صفات نكوهيده و اخلاق رذيله تخليه نشود ممكن نيست بزيور علم و حكمت آراسته گردد اينكه است كه دانشمندان گفته اند تخليه قبل از تحليه است. دیوار کثیف را میخواهی با تابلوهای زیبا تزیین کنی .
چگونه ممكن است قلبي كه از كثافات اخلاقي پاك و پاكيزه نگرديده بنور دانش تجلّي يابد هرگز ممكن نيست. اين است كه اهل دانش قلبي كه آلوده به كثافات اخلاقي گرديده تشبيه نموده اند بظرفي كه آلوده بزهر شده همين طوري كه چنين ظرف آلوده اي هر غذايي و لو بهترين خوراكيها باشد در آن ريخته شود زهر قاتل و كشنده ميگردد.
همين طور است دلي كه آلوده بكثافات اخلاقي گرديده آنچه كمالات علمي در آن ريخته شود عوض نفع ضرر بصاحبش ميزند بلكه سم ّ قاتل ميگردد و روح انساني را ميكشد همان طور در جهان باصطلاح متمدن امروز نظاره گر آنیم .
پس طالب سعادت بايستي اول نفس خود را تصفيه نمايد و پس از آن، آن را بزيور علم و عمل بيارايد و بيشتر فسادهايي كه در عالم واقع ميگردد ناشي از كساني است كه قبل از تصفيه اخلاق فضولات علوم علماء را جمع نموده و خود را اعلم علماء ميدانند و براي خود شخصيتي قائل ميگردند و دعاوي بيجا مينمايند و مردم را فريب ميدهند شايد چنين اشخاصي بر خودشان نيز امر مشتبه شود و گمان كنند بمقام و رتبه اي رسيده اند. آنان به خودشان هم ظلم می کنند (علاوه بر اینکه حرفشان راه هدایت نیست..