صبر و شکر مکمل ایمانند

صبر و شکر مکمل ایمانند
و اینکه در آخر آیه به اوصاف صبار و شکور (بسیار صابر و شکیبا و بسیار شکرگزار) تکیه شده ، یا به خاطر این است که زندگی دنیا مجموعه ای است از بلا و نعمت که هر دو وسیله آزمایشند، که ایستادگی و صبر در برابر حوادث سخت، و شکرگزاری در برابر نعمتها ، مجموعه وظیفه انسانها را تشکیل می دهد.
لذا در حدیثی از رسول خدا (ص) آمده : «الایمان نصفان نصف صبر و نصف شکر» ایمان دو قسمت است نیمه ای صبر و نیمه ای شکر.
یا اشاره به این است که برای درک آیات با عظمت الهی در پهنة آفرینش ، هدف و انگیزه ای لازم است. همچون شکر منعم توأم با صبر و شکیبائی ، برای دقت و کنجکاوی هر چه بیشتر.
«صبار و شکور» که هر دو صیغه مبالغه اند اشاره به اینکه: هر کسی چنین روح و قلب مصفَّایی در وی نیست که موجودات را آیات خدا ببیند و به نظر عبرت در آنها بنگرد مگر کسی که در اثر صبر بسیار که در طاعت پروردگار، و جهاد با نفس، و تحصیل ملکه تقوی ، و صبر در برابر ناملایمات در دنیا.
و نیر در اثر صبر صاحب متانت و استقامت و روح مصفا گردیده، چنین کسی از شاکرین محسوب خواهد شد ولی تعداد شکر کنندگان کمند که می فرماید: «و قلیل من عبادی الشکور» کمی از بندگان شاکرند.
و شاکر کسی است که بر هر نعمتی شکر بسیاری نماید و آن نعمت را صرف می نماید در همان چیزی که برای آن نعمت به او داده شده. و اختصاص این دو فضیلت شاید برای این باشد که کسی بدون این دو صفت حمیده چشم دل او باز نخواهد گردید که به آن عجائب صنع پروردگار بنگرد و ایمان او کامل گردد.