زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
تأثیر روانی «بسم الله»
در تفسیر زیبای «پرتوی از قرآن» آمده است که: قرآن، تنها کتاب توحیدی و برای آخرین تکامل فکری بشر است، سوره هایش با جمله «بسم الله» آغاز می گردد، تا انسان را متوجه سازد که همه تعالیم و دستوراتش از مبدأ و از حق و از مظهر رحمت است، جز سوره توبه که آیاتش بیانگر قهر و خشم بر مردم لجوج کینه‌ورز با حق، و اعلام قطع رابطه رحمت با آن‌هاست. دستور گفتن این کلمه برای همین است که روی فکر و دل را از غیرخدا برگرداند، تا انسان همه جهان و هر عملی را از نظر توحید بنگرد و از پراکندگی فکری به سوی وحدت و ارتباط بگراید.
و نام‌هایی‌که از بت‌ها و یا بعضی قدرتمندان در آغاز کارها به زبان می آورند، بزداید و مُهر نام خداوند مبدأ مهر و رحمت و خیر را بر دل‌ها و زبان‌ها بزند. تا با توجه به این نام در اقدام بهر عمل، قدرتی بیش‌تر از قدرت استعدادی خود بگیرد و به کار برد و به قدرت محدود خود بسنده نکند. با این توجه، نیروی عمل و امید به نتیجه بیش‌تر است.
و این فکر و اندیشه خود تحصیل قدرت و صورت بقاء بخشیدن به عمل است. پس اگر عمل به نام غیر خدا و یا غفلت از خدا باشد نتیجه ای به دست نخواهد آمد.
آری! انسان باید همواره لحظه لحظه های زندگی‌اش را با نام و یاد خدای سبحان آغاز کند. اگر انسانی این‌چنین تربیت شود، سخنش این می‌شود که نه‌تنها «ان صلاتی و نسکی»(نماز و عباداتم)، بلکه «محیای و مماتی لله رب العالمین» زندگی و مرگ من ـ نیز ـ برای پروردگار عالمیان است.
و حتی هنگام شهادت و تقدیم جان به جان آفرین، در محراب خونین عبادت، یا عاشورای شهادت، آخرین زمزمه اش این است که «بسم الله و بالله و علی ملة رسول الله».
