زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
تلخی هجران و شرینی وصال
یعقوب می داند که کم کم به هجران عزیزترین فرزندش مبتلا می شود؛ هجرانی دردناک و جان سوز؛ هجرانی که در آن صبر بسیار باید. البته این هجران آغاز انتظار نیز هست.
اینک ما هم در انتظار یگانه گل خوشبوی عالم وجود هستیم.
منتظر کسی که خدا هم آمدنش را به انتظار نشسته است.
ای انتظار ما آن قدر منتظر می مانیم که تو از انتظارمان خسته شوی.
امام باقر(ع) فرمود :
العارف منکم هذا الامر المنتظر له المحتسب فیه الخیر کمن جاهد و الله مع قائم آل محمد صلی الله علیه و آله بسیفه
کسی که در زمان غیبت، امام زمان خود را بامعرفت قلبی بشناسد و انتظار ظهورش را جزء برنامه زندگی خود قرار دهد، و از این رو خود را وادار به انجام خوبی ها کند، به خدا قسم مانند کسی است که به همراه قائم(عج) با شمشیرش جهاد نموده باشد.
به راستی چه چیز ما را به هجران عزیزترین و محبوب ترین فرد عالم مبتلا نمود و فراق یوسف زهرا علیهماالسلام را باعث شد؟ یوسفی که اگر تمام ذرات عالم چون یوسف کنعان شوند، باز هم به مصدر و حقیقت آن گل سرسبد هستی نخواهد رسید.
