« الرَّحْمَنُ * عَلَّمَ الْقُرْآنَ »

.
« الرَّحْمَنُ * عَلَّمَ الْقُرْآنَ »

[خداى] رحمان«۱» قرآن را تعليم داد .

نخستین موجودی که مشمول رحمت رحمانی و از اشعه نور وجود ازلی در عالم مادیات تظاهر کرده آیات قرآنی (و من خوطب به ) او است ؛ که مخاطب به خطابهای فرقانی است ، و همین آیات قرآنی است که پس از تنزّلاتی از عالم ما فوق الطبیعة بصورت الفاظ و عبارات شیرین برآمده و بوصف فرقانی در محل قدس ، و قلبی که بنور الهی تلاءلؤ یافته بتوسط فرشته رحمت (نزل به الروح الامین علی قلبک لتکون من المنذرین) فرود آمده که آن نبی رحمت(ص) که مظهر اسم رحمن (و رحمة للعالمین و اوّل ما خلق الله) بشمار می رود آیات وعد و وعید را به مردم بیاموزاند، و باین وسیله خلق را از کج روی بسوی جاده مستقیم، که منتهی می گردد بجوار قرب ربّ العالمین، رهبری نماید.

و همانطور که آدم ابوالبشر(ع) بآموختن اسماء فضیلت و شرافت یافت بر تمام ملائکه و مسجود آنها گردید، آن پیمبر رحمت را نیز بتعلیم قرآن فضیلت و برتری داد بر تمام موجودات و اعلام نمود (لولاک لما خلقت الافلاک). اشاره باین که تمام موجودات بطفیل وجود تو خلق شده اند.