زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
کشف حجاب در ایران
ایرانیان حتّی پیش از ظهور اسلام، بر مبنای آموزه‌های دینی و اجتماعی خود، اعتقاد به حجاب داشته و از اختلاط و برهنگی به شدّت بیزار بوده‌اند. با ظهور اسلام در خطه‌ی ایران، فرهنگ عفاف و حجاب جان دیگری گرفت و با تغییرات مختصری به مسیر خود ادامه داد.
امّا در سده‌های اخیر در تاریخ ایران با پدیده‌ای به نام بی‌حجابی و کشف حجاب روبه‌رو می‌شویم. با تحقیقاتی که محقّقین در تاریخ این دوران و بررسی آراء و افکار برخی از سلاطین و دولت‌مردان داشته‌اند، می‌توان آغاز ایده‌ی بی‌حجابی یا کشف حجاب را به سلاطین قاجار برگرداند، که پس‌ازآن در دوره‌ی پهلوی به شدّت اوج گرفت.
زنان ايراني در دوره‌هاي مختلف مادها، هخامنشيان، اشكانيان و ساسانيان پوشش داشته‌اند. در زمان مادها زنان، با جامه‌هاي دو تكه خود را مي‌پوشانيده‌اند. زنان دوره‌ي هخامنشي پارچه‌ي شنل مانندي روي سر مي‌انداخته‌اند كه حالتي شبيه به چادر داشته است.
در عهد اشكانيان زنان قبايي بر تن مي‌كرده‌اند و شنلي بر سر مي‌افكنده‌اند و معمولاً نقابي به پس سر مي‌آويخته‌اند. زنان عهد ساساني گاهي چادري گشاد و پرچين به سر مي‌كرده‌اند كه تا وسط ساق پا مي‌رسيده است.
نقوش بانوان ساساني در بشقاب‌هاي نقره‌اي نشان مي‌دهد كه هر يك از بانوان، چادري به خود پيچيده‌اند.
بنابراين، تاريخ اين نظريه را تأييد مي كند كه حيا و آزرم شرم همواره در ميان ملل عالم يكي از فلسفه‌‌هاي پوشش بوده است.