زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
درباره علت قيام امام حسين(ع) سخنان بسياري گفته شده است. دشمنان ادعا کرده‌اند: امام حسين(ع) قصد حکومت داشت و در اين راه کشته شد؛ يعني هدف شخصي داشت و به آن نرسيد. دوستان نادان هم گفته‌هايي دارند که گاهي جنبه خيالي و گاه انحرافي دارد. اما بهتر است حقيقت را از زبان خود سيدالشهدا (ع) دريافت، آن‌جا که مي‌فرمايند:
ما خرجت اشرا ولا بطرا ولا مفسدا ولا ظالما انما خرجت لطلب الاصلاح في أمه جدي، أريد أن آمر بالمعروف و أنهي عن المنکر و أسير علی سيرة جدي و أبي علي بن أبيطالب.[۱]
من خروج نکردم براي خودکامگي و جاه طلبي و فساد و ظلم، بلکه عامل خروج و حرکت من برقرارکردن اصلاح در امت جدم رسول خدا(ص) است، خواسته‌ام اين است که امر به معروف و نهي از منکر کنم، و همان راه را بپيمايم که جدم رسول خدا (ص) و پدرم علي بن ابيطالب (ع) پيمودند.
اللهم انک تعلم انه لم يکن ما کان منا تنافسا في سلطان…
خدايا! تو آگاهي که آن چه (از نهضت و مبارزه) به دست ما صورت گرفت، نه به خاطر طمع به پادشاهي و مقام بود و نه به براي تحصيل ثروت و مال، بلکه مي‌خواستم نشانه‌هاي دينت را ارائه کنم و برنامه اصلاح را در شهرهاي تو به اجرا بگذارم، تا ستمديدگان از بندگانت در امنيت و آسايش قرارگيرند، و دستورها و فرائض و سنت‌ها و احکام تو اجرا گردد.