ابعاد وجودی انسان

ابعاد وجودی انسان :

عرفا ابعاد وجودی انسان را «طبع و نفس و قلب و سر و خفی و اخفی» می دانند و همۀ اینها مراتب واطواروجود انسان هستند .

لذا باید نماز و قرآن بر همه ابعاد وجودی او تأثیر کند و آن تأثیر فقط ظاهری نباشد .

مرتبه اول جسم و جوارح است:

اولین مرتبه استفاده ظاهری از قرآن:

جسم و جوارح، که همان چشم و زبان و گوش است که هنگام قرائت قرآن هر کلمه ، و یا هر حرفی ده حسنه دارد.

مثال (الم) الف ده حسنه، لام ده حسنه، میم ده حسنه، باید توجه کرد که وقتی قاری این حسنات را کسب میکند که قرائت برای خدا باشد، لذا اگر ریا شد برای خدا نمیشود، پس حسنه ای هم در کار نیست آنجا که بیان میکنند (اقرأ وأرقی ) بخوان و بالا برو، آن قرآنتی است که قاری با اخلاص به خواند، و به آن عمل کند.

بهره برداری زبان از قرآن به ادای حروف است با تأنی ـ وخواندن صحیح (تا جائی که بوسواس نیفتد).و صوت حزین هم پسندیده است در صورتی که ریا نباشد .

مرحله دوم عقل

عقل نیز باید از قرآن بهره ببرد,بهره عقل، ادراک مطالب کلی از قرآن، و عبرت از آیه ها می باشد.

لذا از رو خوانی قرآن جسم و جوارج انسان استفاده کرده، و البته ثوابی هم کسب می کند، اما عقل باید ادراک کلیات کند، و به آن لایه دوم نیز برسد،یعنی نور قرآن به حقیقت و عقل نیز اثر کند.

مرحله سوم قلب

و برترین خاصیت قرآن که نزول آن هم بیشتر برای همین منظور است «تأثیر قلب» می باشد، که پس از ادراک کلیات توسط عقل از این آیات شریف قلب و دل آدمی با خبر شود.

یعنی که روح و روان انسان منور به آیات الهی گردد، زیرا قرآن « شفاء لما فی الصدور» است شفای دلهاست.البته ادراک معانی هم آسان نیست و علومی را پیش نیاز دارد که انسان باید آن علوم را فرا بگیرد.